Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wyjątkowy człowiek


Rekomendowane odpowiedzi

pamiątki bronię przed przyszłością
myśli z pobojowiska marzeń
sanitariuszom z rytmem bębnów
tryumfu nie pozwalam znosić

dopuszczam się grzechu pychy
proszę przebaczenia
fantazji tkwiących jak długie życie
na skale otoczonej obojętnością

odkupieniem może być piękno tonów
ich sens ukryty bądź jawny sumieniom?
wymyślenia pozwolą czyścić kamienie
przy drodze od pokoleń wyznaczanej
wierzbami ciętymi w głowy rozczochrane
z pniami drążonymi wiekiem i robactwem
czekam na deszcz
– nauczy glinę kałuży
– wsiąknie w piach

Adam Sosna (2006.04.12)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No to mamy wreszcie prawdziwe oblicze znanego Adama, co to był i na drzewie i pod Ewą. On tam niby odsiecz pod Wiedniem, albo w okolicach Częstochowy. Te grzechy mu są znane, jako Kmicicowi, nawet pycha, na końcu, jednakże - daje kopa glinie (czyt. władzy), no i jest git. Kurde.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...