Stół

[Ela Adamiec]

nieruchome światło słoneczne pada na stół,
który nie ugina się od nadmiaru jedzenia.
miłość tylko po nim przemyka
widocznie jest nazbyt fizyczna, zachłanna.

bywa, że większość niespełnionych snów
związana jest z blaskiem słońca.

a on nie poddaje się dłoni
wystukującej palcami słowa będzie dobrze.
po ceracie spływają myśli
spokojnie, cicho, tanecznie
brzmią jak pawana dla ...

nie może być już nieznośniej

[allena]

Czytałam wiersz kilka razy i mogę napisać, że jest to opis
trochę za malo poetyczny; i tak na początek pozbyłabym się
powtórzeń ''nie ugina''starczy może inny zapis i można pomyśleć nad
małymi cięciami.Pomysł na wiersz o stole jest doskonały:) A

[Ela Adamiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Alleno, naniosłam małe poprawki, w zamyśle miał być mało poetyczny, chciałam uniknąć zarzutu ckliwości:). Dziękuję:) bardzo mi pomogły Twoje uwagi:)
pozdrawiam E.:)

[Ewa_Kos]

Witaj Elu, podoba mi się takie spojrzenie na nasz stół powszedni;
ileż przy, na i pod nim się dzieje, on by powiedział gdyby mógł...
Pozdrawiam serdecznie. Buźka! :))))) EK

[Ela Adamiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ewo:) pewnie dobrze, że on tak uparcie milczy, jest jak kot: wie wszystko nie zdradza nic...:)
pozdrawiam serdecznie:)EA