Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wojna, nałóg,Śmierć


Paweł Ce

Rekomendowane odpowiedzi

Mój mózg niczym w próżni, tysiące niewypowiedzianych myśli. Oderwany od rzeczywistosci, uśmiercony przez trójnogiego bohatera. Sypki jak piasek plażowy. Łapie mysli, oddycham przepalonym płucem. Śmiercionośna zabawka niedopuszczona do własnych myśli. Ulatnia się dym z serca. Nieposkromione, bez radości do życia. martwica ogarnia mnie...płynie...krew sie sączy. Mroczny bohater daje upust złości. Nieodkryte podziemia złowrogiego szatana, opętańcze myśli. Dokąd to wszystko prowadzi ? Matnia będąca utopia a zarazem nadzieją. kolejny dzień przyniesie wiecej lęku i strachu.
Widze to w twoich oczach. Śmiejesz się. Ulubieńcu Bogów, umrzeć pora. Arsenał broni sie wykruszył, czeka nas wojna na kamienie. Wielkie Stany...
Ślepcy, szamotają się, lekceważą, szarpią do przodu. Wszędzie krzyk, wrzask, bezsilność ! Słyszysz ? Morderstwo, ubóstwo, wojna, pożoga ! Dostrzegasz to ?
Czas przeminie: lecz pozostanie zapamietany,
będzie żył.
Teraz czas spokoju, wyciszenia, nabrania energii. Obłedny niczym labirynt schizofremika czas relaksu. Refleksje - z przychodzą, raz odchodzą. Polemika dobra ze złem. Jasność od której aż .żygać sie chce. Sprawcy bratnich ciał. Ponoć "mordercy mają serca gołębie"....Ponoć...
W dolinie roztopionych snów nadzieja wita sie z wiarą.
Może by tak napisac wiersz ? Nie, wiersz nie zawsze jest prawdziwy. Proza zafoliowana i zapakowana, dana mi pare lat temu, królowa życia...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...