Sidła Wolności

[Ewa Więckowska]

Jestem wolna
mogę swobodnie oddychać zepsutym powietrzem
bez wiary
nadziei
miłości
korzystać ze swojej młodości
czerpać z niej imitację radości
Idę na skróty
po trupach
ambicji
sumienia
uczuć
Woda letejska ma gorzki smak
kradnie rozsądek,zostawia wspomnienia
z każdą sekundą umiera
cząstka mojego człowieczeństwa
W sidłach Wolności nie ma bezpieczeństwa
inhibitory w sercu
język znający tylko kłamstwa
Nagle
zawiał wiatr nawrócenia
zasypał mój dołek popiołem straconych dni
i wzeszło słońce przebaczenia
z cienia wyłoniły się sny