cześć, mała

[Księżycowa Łza]

nieprzytomne poranki
języki poparzone kawą
przesiąkniętą jeszcze smakiem mięty
dlaczego kiedy się budzimy
nie mówisz mi „cześć”?

rozbiegane południa
pośpieszane zegarki
które z nas weźmie dziś samochód
dlaczego nie witasz mnie po pracy
nie mówisz już „cześć”?

samotne wieczory
najbliżej siebie a najdalej
słowa zmyte razem z naczyniami
dlaczego kiedy chcę cię pocałować
ty mówisz mi „cześć”?

[Atena]

pierwsze dwie strofy budują takie przyjemne napięcie i oczekiwanie na zaskakujace zakończenie, a tu w 3 strofie, niestety, to wszystko się jakoś tak rozpływa bez echa...