uraz

[Marlett]

obrzydła skrytość męczy
jak woda kapiąca w to samo
miejsce ścieka po twarzy

nabrzmiewają więzy zimno
powraca strach się nie kończy
łamanie zwiększa kryzys
nie mija ucieka w drażliwość

trauma narasta

[Tomasz_Biela]

obrzydła skrytość męczy
jak picie wódki
w tym samym miejscu
ze samym sobą
zasypianie i budzenie się

nabrzmiewają więzy
powraca strach
narasta nie kończy się
łamanie kryzys
nie mija
ucieka w drażliwość

trauma nowym ciałem
rośnie wszerz wzdłuż
w środku



/

przepraszam za zmiany
wody na wódkę i innych
ale taki obraz sobie uroiłem

może zmobilizuję do zmian
chociażby wersyfikacji drugiej strofy
bo według mnie wymaga
poprzestawiania


wieczności.

[Niewierny Tomasz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to jest dobre:)

[greg_lipski]

narasta łamanie nie mija
kryzys ucieka w drażliwość

trauma
narasta


taka kompozycja Twoich słów wydaje mi się ciekawsza, "trauma narasta" na końcu tak transowego tekstu brzmi jak zwrot medyczny, a może warto pośledzić tę "kapiącą" w jedno miejsce wodę i zmienić ostatnie słowo, które się powtarza?
pozdrawiam serdecznieb

[macte poema]

Wiersz mało konkretny, stąd nawiązanie do wódki dodaje mu uroku. Jeśli ma być bez wódki, to rozwinąłbym trochę obraz związany z tytułowym urazem.

[Marlett]

Wódki nie będzie,a raczej chińskie tortury-kap,kap,kap,kap,kap,kap,kap,kap.....

[macte poema]

OK, wypowiadałem sie tylko na temat wiersza, a nie źródła urazu.

[Marlett]

Ok.Dzięki
pozdr.

[Marlett]

Marianno witaj,pewnie cytryna nie pomoże. pozdr.