Pod stopą

[Catherina]

Tracąc swoją siłę i wiarę
Zadzwoniłam do mojego
Ostatniego jasnego anioła

Byliśmy zaledwie kilka chwil
W małym przedsionku bram piekieł

W tym momencie nabierając
Ciszy w własne płuca
Cierniem gładzę twoje policzka

Patrzyliśmy zaledwie kilka chwil
W małe okienko ogrodu nieba

I na koniec spadając
Coraz niżej i coraz głębiej
Na szczycie westchnienia – oto ja

Pamiętasz zaledwie kilka chwil
W małym notesiku podartych dni.

04.09.2006.

[Fanaberka]

Jest jakieś rozwarstwienie w tym wierszu: z jednej strony mały przedsionek, małe okienko, mały notesik - z drugiej brama piekieł, ogród nieba. I jeszcze cisza-cierń.
Nie przekonuje mnie sinusoida z przedostatniej zwrotki - taka trochę za bardzo wyeksploatowana ;)
Dało się przeczytać (jakiś taki bliski mi się wydał)
Uśmiecham się do Autorki
:-)
Fan

[Nata_Kruk]

"Ciszy w własne płuca"... czyba lepiej zabrzmi... ciszę WE własne płuca.
"Cierniem gładzę twoje policzka"..... pliczki.. chyba literówka
Wiersz, niestety, nie podoba mi się. Pozdrawiam... :)