Grzegorz Brzęczyszczykiewicz...czyli problemy z męskością.

[HAYQ]

(wersja light - dla Niemca uczącego się j.polskiego)

Wszakże szwagrze trwasz przy viagrze,
Bo w niej wrze Twe źródło żądz.
Rzecz jednakże w tym, byś także
Nie zażywszy jej, żył – rż...

Zżarłszy w mamrze viagrę, także
Nie „ użyjesz”, bowiem wprzód
Jakiś żul swą żagiew wbabrze
W trzewi twych wnikając smród.

W niedorzeczność tę sprzęgnięte
Piętrzysz jeszcze rzeczy ważkie,
Zamiast zawrzeć z własnym sprzętem
Pakt, jaki ma z czaszką kaszkiet.

Sczezłeś, jak popstrzona perzem,
Przerzedzona sierść na szczurze.
Szczerzysz zęby, drżysz jak zwierzę,
Pryszcz ci wyżarł szankry w skórze.

Zadzierzgnięty trzymasz korzeń
Wierząc, że wykrzesasz treści
Jakich nie przeżywa rożen,
Gdy go w żarze się umieści.

W rzeczy samej – kształt w przestrzeni
Można zmierzyć wszerz i wzdłuż,
Jednakowoż, czyż to zmieni
To, żeś rzęch i „tępy nóż”?

W imię starej zażyłości
Bez żenady wskażę, że
Masz w zanadrzu możliwości,
Lecz uwierzyć musisz w nie.

Rzeczywistość w swej szarzyźnie
Wciąż urządza ci przeszkody.
Wszak zważywszy na sprzeczności
Niedorzeczne porzuć mody.

Nie zrzędź z żalu nad żądzami,
Zeżryj rzepy, albo wprzód
Korzeń żeń–szeń, zżuj żuchwami...
Jakże piękny… ujrzysz wzwód.