Za daleko

[Emilia Wojtaszuk]

Odpłynełam za daleko,
straciłam bezpieczną przystań.
Serce ze strachu drży
jak bojazliwa osika.

Rwą mnie fale oszalałe
na bezkresną toń
Miłości moja goń mnie.Goń!
Bo, odpływam coraz dalej
ani żalu,ani smaku nie poczuję.

Ratuj mnie bo zginę
gdzieś za horyzontem
nawet słońcem się nie stanę
ni księżycem
Tylko martwym końcem

Może liściem poczerniałym,
który swego losu czeka,
falującym w nieskończoność
pragnień mego ducha.
Miłość moja dryfująca
szalupy ratunkowej szuka.


[sub]Tekst był edytowany przez Emilia Wojtaszuk dnia 15-02-2004 22:36.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Emilia Wojtaszuk dnia 15-02-2004 22:43.[/sub]

[Indian_Summer]

heh zgadzam sie... rymy raz sa raz ich nie ma, to razi troche... i na koncu polknelas U, bo mysle ze to chyba mialo byc "szuka"...

[Dorma]

To co mi sie od razu rzucilo w oczy to prawie calkowity brak rytmu..
Wykrzyknieniom takim jak:
goń mnie.Goń!
Ratuj!
-powinna towarzyszyc bardzo dobra rytmika i wiersz powinien miec jakies tempo, a on raz dlozszy, raz krotrzy..
Pomysl, nie powiem bardzo mi sie podoba.. ale wiersz jest ogolnie do dopracowania

[Emilia Wojtaszuk]

Witaj!
Pelman
Indian Summer
Dorma
Napisałam to mając 16 lat.W tym czasie byłam w pierwszej klasie szkoły średniej i na pierwszej lekcji zakochałam się w nauczycielu
Oczywiście byłam zrozpaczona brakiem zainteresowania i stąd wynikał mój dramat.
Teraz trochę świadoma czynu,przepisałam go ponieważ chciałam oceny
z tamtych lat.
Patrząc wstecz widzę że ,z tej "wyrywnej" duszy pozostało mi bardzo dużo.Uczucie zawsze jest dobre kiedy jest dobre.
Dziękuję Wam za obiektywną ocenę .
To taka ciekawostka nie usprawiedliwienie.
Indian Sammer ma być szuka!
Pozdrawiam i czekam na komentarze.