Paradoksy ortodoksy
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Wiesław J.K. 2 424
@Waldemar_Talar_Talar Bieda niech sobie idzie w las ale za to tytuł sam mówi za siebie. Serducho za tytuł Waldemarze. :-)))
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 61 odpowiedzi
- 858 wyświetleń
-
pochwała głupoty (tekst na zamówienie) 1 2 3
Przez Alicja_Wysocka, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 44 odpowiedzi
- 773 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 464 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 626 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 341 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Konrad Koper · Opublikowano
Kuli dzieła. Pan zanegował. Kuli obraz stworzyciela. Pan zanegował. Kuli twórcze instrumenty. Pan zanegował niestety. Zwątpili. -
Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano
@aniat. Bardzo fajnie poskładany utwór. Mógłby być również piosenką. Na kłopoty podmiotu lirycznego, pomocny będzie, najzwyklejszy w świecie, rozsądek. Lubię emocje, które tutaj się przelewają. W ogóle lubię wiersze o emocjach, zresztą... Emocje są podstawą poezji. -
Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Też. Byłeś blisko. Uwielbiam uporządkowanie, a toniczność w utworach takim porządkiem właśnie jest. Mam szereg zasad, których się trzymam. Bardzo dziękuję i naturalnie nawzajem :-) Oj tak. Nawet po długiej nieobecności, dobrze jest tutaj wrócić. -
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
Przez aniat. · Opublikowano
Człowiek czasami tak głupieje, że na różowo widzi świat, Nosi na nosie okulary, jest z naiwnością za pan brat. To przez to serce takie głodne, co wciąż namiętnie miłości chce i rwie do przodu, krzyczy: „kochaj”, kiedy rozsądek mówi: „nie”. W swoim złudzeniu dni oddaje, na przemiał - komuś, kto nie wart. Noce ubarwia bezsennością i wciąż głupieje, a ktoś ma fart. To przez to serce takie głodne, co wciąż namiętnie miłości chce i rwie do przodu, krzyczy: „kochaj”, kiedy rozsądek mówi: „nie”. Człowiek czasami się zatraci, więc tak w półkroku ciągle trwa. Pomiędzy „chyba” a „na zawsze”, on tylko widzi serca dwa. W końcu zdejmuje okulary, świat znów nabiera realnych barw. Już niepotrzebne żadne czary, nie chce już więcej żadnych kłamstw. I chociaż serce takie głodne i wciąż namiętnie miłości chce, to zatrzymuje się i czuje, czy kochać, czy powiedzieć: „nie”.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się