Sześćdziesiąt pięć minut

[Przemysław Ślęzak]

Zastanawiasz sie co chcesz słyszeć?
Obłąkany chór zaśpiewa ci kłamstwa,
A ty zagubiony wyjdziesz na balkon.
Popatrzysz w niebo szukając spadającyh gwiazd.
Pomyślisz życzenie,
I będziesz dobrze wiedział
Dlaczego jest ono niemożliwe.
Wrócisz na swoją białą okrągłą tarcze.
Zaczniesz biec
Bezustanie chcąc dogonić czas,
Uciekniesz przed wskazówkami.
Zostanie ci sześćdziesiąt pięć minut,
By móc swobodnie oddychać,
A potem...
Ostrza spotkają się,
By zadać ból,
I dać następne Sześćdziesiąt Pięć Minut.

[Przemysław Ślęzak]

Co akurat dziwne bo za ten wiersz zdobylem na RDKSie wyroznienie...