strach ludojada

[Michał_Bębenek]

boję się o moją
maleńką trumienkę

kładę w niej gazety
pociągi przejeżdżają
przez ciemne arterie
bukowego drzewa

a kiedyś wszystko
było takie jasne
byłem hersztem młodocianej
mafii ścigałem dziewczyny

dzisiaj boję się jedynie
o świat wewnętrzny

tak wszystko gaśnie
choć świecę zapałkami

po co was zjadałem
dobre ognie
czemu byłem taki chciwy
pazerny nienasycony

teraz moja przeszłość
spoczywa w otwartej trumience
teraz mogę pokazać
swoje zęby
ze strachu że wszystko się skruszy
porąbię moją maleńką trumienkę

[ot i anka]

niby dobry,ale mnie jakoś nie rusza...
napisałabym coś bardziej konstruktywnego,ale nie wiem:)
pozdrawiam serdecznie!

[Nata_Kruk]

Michał, pomysł jest, ale wykonanie nie najlepsze, przykro mi. Serdecznie pozdrawiam... :)

[kyo]

hehe, bardzo dobry wiersz!! już po pierwszych wersach wiedziałem;)
czytelnik dostaje taką przyzwoitą porcję skojarzeń.
boję się o moją
maleńką trumienkę

dobre to, ale dalej bym tą myśl pociągnął...

kładę w niej gazety
a pociągi przejeżdżające
przez ciemne arterie
bukowego drzewa...

i tak dalej. ale wiersz pierwszorzędny, mimo
pewnych maleńkich błędów w 6 strofie, zrobiło
się gęsto ;)

Pozdrawiam