Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @aniat. Czyli wiersz jest tak naprawdę o zimie w sercu.
    • Wszystko zasnęło w zimowej ciszy, jezioro i kamień w polu. Lekkości skrzydeł nikt nie słyszy, świat się rozebrał z kolorów.   Niedożywione trawy przy drodze oziębłym straszą spojrzeniem. Ich chude ciała okryte szronem, wiatr ciężko ugniata w ziemię.   Drzewa choć strojne w białe koronki żadną muzyką nie koją. Swym zimnym szponem szarpią powietrze. Tylko dla martwych ostoją.   Wszystko uśpione w zimowej ciszy ciepłym oddechem nie żyje, Nawet mgła sennie kładzie się polem, milczeniem otula szyję.   Zostawiam w białym arrasie śniegu ślady swojego istnienia. Idę ku domu, gdzie w oknach jasność tli się z jasnego płomienia.   Ogień roztopi lodowe serce, zabierze martwą ciszę. Może, gdzieś w jego gorącej pieśni słowa nadziei usłyszę.
    • Bardzo lubię słoneczne dni, ale wtedy.. okulary słoneczne.. na nos koniecznie, zbyt razi. Dałam ciężarówkę, żeby zobrazować szczególną chęć ukrycia się przed innymi wścibskimi. No cóż.. sa i tacy, którzy wolą.. półmroki... :) Dziękuję za słowo pisane i upodobanie "schodków"... :)    
    • @Nata_Kruk Dziekuję, chociaż w zasadzie nie chodziło o pary, aczkolwiek takowe również się zdarzają. 
    • @Wędrowiec.1984 ... piękny tytuł dałeś... "My"... czyli każda para... i poniżej treść, co ja dodam.. w punkt. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...