Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pod miotłami podniósł się hałas
podtrutych myszy
i cienie zakamarków

gdy cholerycy biorą młotki
pękamy jak cegły w ścianach

resztkami niewiedzy tłumaczę sen
w którym gryzą mnie szczury

optymistyczne otwieram oczy
odmładzam uśmiechy
odświeżam uczucia

wysokie tony porywają mnie
ot tak
rozlewam kolory na chodnikach

Opublikowano

pod miotłami podniósł się hałas
podtrutych myszy
i cienie zakamarków

gdy cholerycy biorą młotki
pękamy jak cegły w ścianach

resztkami niewiedzy tłumaczę sen
w którym gryzą mnie szczury

optymistyczne otwieram oczy
odmładzam uśmiechy
odświeżam uczucia

wysokie tony porywają mnie
ot tak
rozlewam kolory na chodnikach


ja go widzę tak. wg mnie teraz lepiej się czyta, ale ja oczywiście się nie znam.
pozdrawiam

Opublikowano

Patryk istotnie ten wiersz ,, uczłowieczył ,, . stał sie dzięki temu prostszy w odbiorze i lżejszy w czytaniu . pierwotna , autorska wersja jest naprawdę przynajmniej dla mnie troszke ciężka . a może to zbyt duże nagromadzenie metafor?

Opublikowano

Patryk "uładził" zapis i jest lepiej, jednak pierwsza strofa i tak jakoś mnie nie przekonuje, dalej są ciekawe momenty... "my jak cegły w ścianach pękamy", "resztkami niewiedzy tłumaczę sen, w którym gryzą mnie szczury wyobraźni".
Fr ashko... odbiór, plus minus. Pozdrawiam serdecznie... :)

Opublikowano

gdy cholerycy biorą młotki
pękamy jak cegły w ścianach
pod miotłami podniósł się hałas itd
podtrutych myszy
i cienie zakamarków

optymistyczne otwieram oczy itd
odmładzam uśmiechy
odświeżam uczucia

wysokie tony porywają mnie
ot tak
rozlewam kolory na chodnikach

resztkami niewiedzy tłumaczę sen
w którym gryzą szczury
///////////////////////

ogólnie taki układ mi się przyśnił na jawie
czytając.

ale wraźenia z wiersza wyniosę bo wiersz
interesujacy

wieczności.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta. I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka.  Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.
    • Ach ta zmiana czasu:) Doskonale ją osadziłaś w pierwszej cząstce, w dodatku w parze z Vivaldim. Cóż chcieć więcej...  Całość świetna, niezwykle klimatyczna, nie mówiąc o puencie, która w ujmujący, subtelny sposób oddaje upływ czasu. Bardzo mi się podoba takie obrazowanie. Piękny wiersz. Pozdrawiam. 
    • @Nata_Kruk @Leszczym @Berenika97 pięknie Wam dziękuję za komentarze. Wasze słowa i interpretacje są bezcenne.   @Nata_Kruk @Berenika97 dziewczyny  trafiłyście w punkt z komentarzem.    @piąteprzezdziesiąte @iwonaroma @huzarc dziękuję za obecność i uznanie wierszydła. Pozdrawiam. 
    • @Berenika97 ... nie każdy brak słów ...   milczenie  wplata się w myśli  chciałoby powiedzieć … skąd wziąść śmiałość  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia     
    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...