Królestwo

[FIHU]

Czas osiągnął stan rozerwalny
na mych wargach
morską ciemnością obarczonych.
A jednak nic tutaj się nie kończy,
prócz nas.

Wiara snu nie wytłumacza
bezsennego zatracenia się
we własnych opowieściach krwi.
Utracony Tobie zostałem
gdy rozpoczęła się ta odyseja,
porzuciłem wszystko co z lądem
mnie związywało w dawnych latach.
Zostawiłem spalony papier uczuć,
albowiem nakazano mi zamieszkać
w głębinach.

Ostatnie momenty są pierwszymi
wobec snów naszych
zbyt jałowych
teraz beznamiętnych
gdy pamięć wstaje w brzasku
rozwierającego się dnia
na wielkiej bezludnej wyspie,
na wielkim bezuczuciowym królestwie,
jednego władcy który utracił
wrodzone człowieczeństwo.












Oskar Rakowski