malarzom o siedmiu palcach
-
Ostatnio w Warsztacie
-
"andro-id"
aktywnie analizuje algorytmy
aplikując akuratne
_
amatorsko?
aktualizuje autobiografię
"back-space"
bazgrze białym błyszczykiem
byle był blask?
_
bezbarwne brzegi
blokuje background
"copy"
ciśnie cudzą ciszę
ciągiem cięć
_
czyją czyni całość
cyrklowanym ctrl+c?
"12@"
dopóki dobrze doskakujecie
dodaję docelowo
- dopuszczając drwił
dissami defektów
doraźnie drażnią
do dziś
cz.1.
Edytowane przez TylkoJestemOna (wyświetl historię edycji)0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 37 odpowiedzi
- 480 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 501 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 395 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 423 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 448 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@wierszyki I mnie też miło, że mogłaś odetchnąć, dobrej nocy :) -
Przez Poezja to życie · Opublikowano
Nie mów tak Nie mów nie Wyrzuć z głowy Rzeczy złe Nim świat spłonie I pochłonie cię Całym sobą -
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
@Migrena przeczytałem twój wiersz ale wiersza tam nie znalazłem, jest to świetne opowiadanie które aż prosi się pociągnąć dalej. Wspaniałe wprowadzenie bardzo plastyczne przedstawienie kochanków i ich namiętności. Wprowadziłeś senną poświatę z żywym ogniem, ale nie puentą. Tylko doprowadziłeś czytelnika do pozycji rozparcia się w fotelu i przekręcenia strony. No nie nie możliwe na drugiej stronie nie ma cdn. cóż trzeba sobie samemu dopisać, a poważnie masz początek dobrej powieści mnie wciągnęła a co ty zrobisz dalej? -
-
Przez FaLcorN · Opublikowano
Ciągle w tej samej rzece, z której wyjść mogę — nie chcę. Ciągle w tej samej rzece, płynę po nowe dni — jeszcze. Dziękuję Panie za brzegi strome, za wyspy, na których chwila kwitnie. Dziękuję Panie za wiarę w Twój nurt, za horyzont meandrów ważnych — wybitnie. Doceniam słowo, ten splot gęsty, Twoje światło: bez limitu, bez końca. Idę do Ciebie, szukając siebie, a każda z dróg wiedzie do Ojca. Ile dasz Panie, tyle wezmę, bo szczegół to rok, czy godzina, wobec Ciebie, ja w drobinie drobina, która dalej dzięki Tobie sięgnie. Za każdą dziękuję Ci pogodę, za miłość, jej skwar i ochłodę, za szczęścia niepewne, ulotne, i usta.. jak zwykle samotne.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się