Śmierć człowieka

[Adam Korelst]

Zabierz mnie tam,
Gdzie dalej będę mógł śnić.
W moim świecie, mam
Jeszcze czas - aby żyć...

Poranku jasny, a blady,
Zerwij z ziemią plugawą
Dawne, stosowne układy,
Bo zostaniesz za jej sprawą...

Na cóż jeszcze nieboszczykom,
Złota herb i korona?
Już piekielnym powierzony rykom,
Już go śmierci spowija zasłona.

Na cóż mu sława teraz?
Poranek przeminął styczniowy.
Płakajcie, że starczyło nieraz,
Swe dumne pochylić głowy...

Nie przyjmą go w niebie,
Tęskno za nim śród żywych,
Zbyt był złym dla siebie,
Za dobry dla ludzi złośliwych....

Nadaremnie mi wołać po niego,
Bo już w nowym ciele,
Tam już ducha tak szlachetnego,
Nie pozostało zbyt wiele...

[Gość Dee]

niektore wersy wydaja sie pisane na sile pod rym np

Poranku jasny, a blady,
Zerwij z ziemią plugawą
Dawne, stosowne układy,
Bo zostaniesz za jej sprawą...

nie podoba mi sie 'plakajcie' bo wprowadza nute staropolszczyzy, ale tylko na ten jeden moment, wogole nie moge oszukac wlasnego sensu w tym wierszu, byc moze znaczenie tonie w rymach, jest za bardzo speiwnie jak na wiersz o kims kto odszedl, jakby pl sie cieszyl i bylo mu tak wesolo ze az sobie nuci takei wersy

'zbyt byl zlym dla siebie' tez wydaje sie sztuczne

[Adam Korelst]

dzięki Dee, o taki komentarz mi właśnie chodziło

[Gość Dee]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

? no ale postaraj sie zebym nastepnym razem nie musiala...