którego było

[playing_angel]

wszystko znika odkąd odeszłaś
na przekór temu kto zabierał ci sny
podłoga która zjadła cię dębowym
basem skleiła mi oczy pamiętasz

rozmawiałyśmy wtedy o krukach
puk puk czekam aż któryś odważy się
do moich drzwi delikatnie list wrzuć
monetę a kurczaki w cyrku zatańczą

w sztuce umierania najgorszy jest widz
jego samozwańcze katharsis okrutnym
w tak młodym wieku upomniał się bóg

[Nechbet]

ojj :) wróce tu playing, bo to jeden z Twoich lepszych wierszy, dobrze mi tutaj:)

będę zaś ;):*

[Nechbet]

pierwsza strofa najmniej mi się podoba, choć łagodnie i ładnie wprowadza w to co dzieje się dalej ;) hehe, no dobrze mi tutaj i nie czepię się, bo dziś chyba jakaś za dobra jestem :)

buźki ;* pozdrawiam cieplutko :*

[playing_angel]

pozdrawiam:*

[olivin 1]

wrócę tu, żeby zrozumieć na pewno.
tymczasem smakuję - mmmmmm - mam bzika na punkcie antyku - katharsis - jak najbardziej na miejscu. pełna zgoda co do tego okrucieństwa

:)