Złamane skrzydło

[Gość]

Dedykacja: dedykuje osobie która zapewne się
na mnie obraziła. Pozdrawiam.


W deszczową noc postanowiłem
wybrać się na spacer.

Czarny parasol ja, i deszcz
cylinder pory głębokiej jak tunel.

On stał i mókł na ulicy
poeta pod pięściami ulewy.

Jakby chciał umrzeć tu sam
stracić głowę, pod gilotyną gwiazd.

Zdawało mi się że jego krew całkiem
skrzepła a on zmienił się w pomnik.

Odwrócił się do mnie-uśmiechnął się
zaczął puszczać łódeczki do kałuży.

Lecz nim podszedłem do niego
popłynął hen daleko na drugi brzeg.


19 sierpnia 2006

[Gość]

dzięki pomyślę ;)