Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Godziny rozmów
to nie zawsze czas przegadany
to czasem jak dźwięczący jeszcze
w ich uszach, dźwięk wspólnej podróży...

...słowami otaczał ją
pięścił, przytuloną zachłannie
jakby chciała świat z nich zbudować
jej wiara, jego słowa...

...mówiła, zrzędziła, narzekała
słuchał melodii jej głosu...

Opublikowano

tak myślę sobie panie Krzywak :) że Wać Pan banialuki wygadujesz, byle czego się czepiasz a ja gorę!

a tak poważnie to mógłbyś coś konstruktywniejszego przedstawić w komentarzu, ale cóż widocznie kiepski tekst i więcej nie było się czego czepić.

pozdrawiam Acana

Opublikowano

do lobo : wielokropki sugerują pewną ciągłość akcji, powrót w opisie do niek w momencie najbardziej interesującym dla całości tekstu i tego co on ma wyrażać. Wielokropki to nie tylko znak pt. : a teraz kolego domyśl się.. ;)

pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Dżin - ew. wypisuje banialuki ;0
A jakbym mial przyciśnięty do muru się spowiadac - od 3 wersu słowa popadają w trywializm. Pierwsze 2 wersy są najlepsze, plynnośc pióra w całości w porządku - ale dbac o dobór słów. Np. powtórzenie "dźwięk" w 3 i 4 wersie - jakiś synonim może, dalej związek - "przytulona zachłannie" - no, weryzm wątpliwy, ale można sobie wyobrazic - z uśmiechem politowania i puenta typu "ała" - czyli czasownikowo - bolesny.
Tyle ja.
Opublikowano

Imć Panie Krzywak :) nazwać coś trywialnym bardzo prosto lecz uzasadnić o wiele trudniej, nie staram się udziwniać moich tekstów, staram się by były w miarę prostym językiem pisane, czy trywialnym jest wg ciebie porównanie romzmowy do wspólnej podróży, hmm, to może być niezbyt wyszukane ale za to oddające dokładnie sens tego co chciałem powiedzieć, "trywialne" w tym momencie to chyba jednak z twojej strony spore nadużycie tego słowa i jego znaczenia.
Co do słowa "dźwięk" zgadzam się w zupełności, ale już poszło.
"przytulona zachłannie" - wiesz , sa różne przytulenia, to jest bardziej proste niż się czegoś w tym doszukujesz, przytulenia - pamiętasz? :) uśmiech politowania? oj czy ty nie masz przypadkiem jakichś problemów z wyrażaniem emocji pozawerbalnych? :)
taak tu można powiedzieć , ze jednak ostatnie dwa wersy próbujesz strywializować, pozbawić całego romantyzmu dwojga często na pozór różnych światów..... a jednak, za bardzo patrzysz na to przez pryzmat być może nie do końca miłych własnych doświadczeń.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Moje doświadczenia ???
He he he...

a trywializm to jest to:
"...słowami otaczał ją - dalekonośna metafora, a wiemy, że metafora powinna miec uzasadnienie, czyli jakiekolwiek odniesienie. Jak ją ortaczał slowami ??? Czy chodzil naokolo niej ?
pięścił, przytuloną zachłannie - dalej jest "pięścił"..., a "zachłannie' kojarzy się ze zbyt szybkim jedzeniem.
jakby chciała świat z nich zbudować - hiperbolizacja straszne - aż cały "swiat" ???
jej wiara, jego słowa..." - płynnie przynajmniej...

Nie kupie tego utworu, nawet z rabatem, jednak przynajmniej pyta pan o konkrety (pomijam to, co tyczy się bezposrednio opiniodawcy, bo to już wszystko jego problem) - jeżeli pan się nie zgadza - pańskie święte prawo.
Jeszcze nie zagorzały czytelnik, ale nie omieszkam zajrzec do następnego wiersza. Uważac jednak na te "światy" - to zbyt dużo, jak na jedną kobietę...
Pozdrawiam.

Ja powiem tak -
Opublikowano

"słowami otaczał ją " to wg ciebie dalekonośna metafora? :)) no cóż, to właściwie nie mamy o czym ze sobą rozmawiać bo i tak się nie zrozumiemy. metafora musi mieć odniesienie? hehehe no to ma jeśli otaczał ją słowami to ONA była centrum i punktem odniesienia hehehe, a tak poważnie to odniesienie do: ..... czarowania słowem, uwodzenia, budowania za pomocą słów wizji wspólnej przyszłości itd. Oj Imć Krzywak - wyobraźnie przy ogniu ogrzejcie bo z lekka widzę była skostniała ;)

myślę , że na tym polemikę z Panem zakończę, bo reszta tyczy się tego samego a jako przyszłemu srogiemu recenzentowi moich nastepnych mizernych wypocin do nużek padam i ozmiłowanie proszę :))

Opublikowano

"słownik terminow literackich" Wrocław 2000, str. 300. a oprócz tego sprobuje wytłumaczyc dlaczego - budowac słowami świat - prędzej idee, otaczac słowami - bez "ją" wypadłoby znacznie lepiej.
Tyle, bo wyjde na zoila. Chociaż i tak zamiast skorzystac ze swobody internetowej i np. napisac - "ale chłopie się nie znasz ty taki owaki"... staram się rozjaśnic moj punkt widzenia. Prosze to docenic :) (to oczywiście żart).
Zatem - też nie przedłużam, do następnego - a może zajrzy ktoś jeszcze i przechyli ta szale...
Pozdrawiam.

Opublikowano

przykro mi, że wymiana zdań między nami musi się tak zakończyć
:) doceniam twoje dobre intencje pomocy hehehe, ale trudno mi dyskutować z psudo literacko-naukowym bełkotem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Spadaj pan mega inteligento - poeto w takim razie i pisz sobie kolejny prosty wierszyczek. I tak czułem się, jakbym grzebał w padlinie.
Bye...


jak ja Kocham miedzy wami rozmowy. Dżinie i M.Krzywaku pozazdroscic ;-)

a na temat wiersza trudno mi cokolwiek powiedzieć. Nie myślę dziś rozsądnie. Nie przychylam sie też poprzez innych. Dlatego pozdrawiam.
Opublikowano

kasiu :) przepraszam ciebie i wszystkich tych, którzy "nadziali" się na tą niestosowną wymianę zdań. nie mam jakiegoś wysokiego mniemania o swoich produkcjach ale w przypadku wciskania tzw. "kitu" też potrafię się i będe bronił. mam świadomość swoich niedoskonałości i w przypadku sensownego komentarza co do moich tekstów przyjmę go z należytą uwagą.

pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie, niechże pan się ocknie i nie wciska mi "kitu". Jeżeli pan się posługuje polską mową, to powinien pan wiedziec, jaki jest desygnat wyrazu "otaczac" i połączyc z ta pańską metaforą - "otaczac ją słowami".
A już pomijam fakt, ze dla pana dobra krytyka to chyba ta pochlebcza, bo sensownie to pan się bronic nie potrafi - wystarczy porownac moje zastrzeżenia a pańskie osobiste wycieczki. Tak że daj pan sobie spokój z tą własną wysoką samooceną, panie Dżin...

Genialny wiersz, ach, och - zadowolony ???
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie, niechże pan się ocknie i nie wciska mi "kitu". Jeżeli pan się posługuje polską mową, to powinien pan wiedziec, jaki jest desygnat wyrazu "otaczac" i połączyc z ta pańską metaforą - "otaczac ją słowami".
A już pomijam fakt, ze dla pana dobra krytyka to chyba ta pochlebcza, bo sensownie to pan się bronic nie potrafi - wystarczy porownac moje zastrzeżenia a pańskie osobiste wycieczki. Tak że daj pan sobie spokój z tą własną wysoką samooceną, panie Dżin...

Genialny wiersz, ach, och - zadowolony ???


ehehehehehe milczę. usmiecham sie tylko przez pryzmat swych ust ;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest wiosna, godzina poranna. Promienie słońca delikatnie pokrywa drzewa, a wiatr lekko wieje dyrygując szumem liści. Nad jeziorem siedzi rybak, mężczyzna średniego wzrostu który ma już wiele wiosen za sobą. Rozkłada swoje krzesełko i siada, wyciąga z torby cygaro i zapalniczkę, prostując nogi zapala cygaro i wypuszcza z ust chmurę dymu która powoli zanika aby zrobić miejsce dla następnej. Rybak spogląda na tafle wody i to co ona odbija. Od wielu lat widok się ten nie zmienia. Mężczyzna westchnął i zmarnowany rzucił cygaro za siebie. Wziął swoje rzeczy i udał się do pobliskiej karczmy. W karczmie siedziało kilka mężczyzn w średnim wieku i grało w karty popijając gorzałkę. Starzec podszedł do baru i zamówił kufel piwa, wyciągnął portfel i wysypał na blat stertę drobniaków. Trochę minęło zanim je zliczył i okazało się że nadal mu brakuje kilka monet. Niestety rybak nie zarabiał dużo, ryb w jeziorze coraz mniej, siły też mu ubywają a klienci jakby o nim zapomnieli na rzecz wielkich targów. Wygrzebał z kieszeni spodni brakujące monety i dostał kufel zimnego piwa. Pijąc resztki piany osiadały na jego wąsach. Po chwili do baru przyszedł młody mężczyzna z pobliskiej wsi, w przeciwieństwie do starca tryskał energią, jego uśmiech jakby rozświetlał mroczne zakamarki karczmy. Usiadł on obok rybaka i zamówił lampkę wina wytrawnego, zapłacił banknotem i odmówił reszty.   -Witam serdecznie pana, co Pan ma taką skwaszoną minę? Jest przecież taki piękny dzień!- zapytał uśmiechnięty młodzieniec.   Rybak odłożył kufel i wytarł ręką pianę z twarzy. Spojrzał na mężczyznę nijakim ponurym wzrokiem.   -Ehhh, takich dni było już tysiąc...albo i więcej nie pamiętam dokładnie. Nie ma już z czego się cieszyć, do piachu coraz bliżej a i w sklepiku mi się nie przelewa- powiedział zrezygnowany    Młody wydawał się być poruszony tą wypowiedzią. Wziął mały łyk wina i odstawił kieliszek na blat.   -Przykro mi jest to słyszeć...Potrzebuję może Pan pomocy? Czym się Pan zajmuje?   -Rybakiem jestem, ale ryb jak kot napłakał. Pff, ty chcesz mi pomóc? Dzieciaku, korzystaj z życia póki możesz abyś później nie żałował i nie skończył tak jak ja.   -Ale cóż Pan wygaduje? Przecież dużo słyszałem że dobrze Pan prosperuje, skąd ten pesymizm?   -Hah, kiedyś też taki byłem, młody i pełen zapału, miałem podbić świat i być najlepszą wersją siebie. Ahhh, dawno temu gdy mi stawy nie skrzypiały obiecałem sobie że wyjadę z tej dziury do miasta i zrobię karierę. Miałem skupić się na sobie i rozwijać się w najlepsze, planowałem ukończyć liceum, studia i to celująco a pozjiej otworzyć własną firmę! Ale wszystko szlag trafił zanim się zaczęło, owszem wyjechałem ale jako młody chłopak ze wsi bałem się wielkiego świata. I zamiast robić karierę wróciłem... Inni mieli problemy więc im pomagałem z dobrego serca albo za drobnymi opłatami. Lecz co z tego jak później nie miałem do na kromkę chleba położyć? Więc zacząłem łowić ryby, przez długi czas powodziło mi się ale gdy otwarli ten rybny targ w mieście to było coraz gorzej... I tak od dziestek lat. Mam wrażenie że ktoś zapętla ten sam dzień. Ciągle ci sami ludzie, te same problemy, te same widoki i ta sama bieda. Na kufel piwa muszę tydzień zbierać i tak nie starcza! Mówię ci młody, póki masz zapał wyjedź stąd najdalej i nie patrz na innych, skup się na sobie. A gdy już będziesz żył stabilnie pomóż tym których kochasz, bo inaczej skończysz jak ja, stary zrzęda bez grosza w kieszeni.    Mężczyzna na przeciwko zaniemówił, nie wiedział jak to skomentować. Zanim zdarzył cokolwiek powiedzieć Rybak wychodził z karczmy, po sobie zostawił niedopite piwo. Starzec wrócił do domu i udał się w spoczynek. Na zajutrz wstał, wziął torbę i udał się nad jezioro.
    • @Mapston ale dla niego(poety) jest to ważne - ciekawie-pozdrawiam 
    • Witam -  świat jest jaki jest - ale mogłoby być lepiej  - marzenie -                                                                                                               Pzdr.
    • Witaj - trudny wiersz -                                         Pzdr.
    • Witam - ciekawie piszesz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...