nie ma tytułu (czekam na propozycje)

[Daria Śpiewak]

wśród płatków róży
czerwonej pełnej
karminem brzemiennej
to Twoje oczy i rzęsy
i moje brwi ściągnięte
przemówiły

w gąszczu liści
winorośli
byliśmy tak obcy
poszarpane kolcami dłonie
złączone
omiecione płochliwym spojrzeniem
czy nikt nie patrzy

pocałunkiem wschodu słońca
przypieczętowana
nasza świątobliwa naiwność

[Nie Wiem]

Pierwsza zwrotka - średnia, druga - kiepska, trzecia-najlepsza. Winorośl mi zepsuła odbiór ... :D Nastrój, rytm, metaforyka-wszystko się załamuje w tej drugiej zwrotce. Stąd moja krytka. Końcówka jest moim zdaniem dobra. Podoba mi się ta emocja, która w niej tkwi. Smutek? Żal? Melancholia? Zastanawiające.