Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nade mną niebo w elektrycznych flarach zmieniające się w potok.
ktoś powiedział: burze trwają piętnaście minut i pojawia się słońce,
jakby bóg regulował marmurową szyję kobiety o stu piersiach.

kiedyś stanę się krzesłem, obok przycupnie zapomniana postać
i nakarmi spróchniałe skronie. wypluję każde słowo w pustą butelkę,
dryblującą na otwartym morzu, wciśniętą w szum. i zabraknie

tchu, roztopi się powietrze; w pełnym wyskoku na chwilę przed.
wtedy wdrapię się wysoko zapadając w okno, bez krępującej historii
– jak w chmurę pomiędzy czarnym czymś a witrażem ułamanego światła.

Opublikowano

Pod względem stylu bardzo mi się podoba, sięgasz po ciekawe, niebanalne określenia.
O ile jednak sens trzeciej strofy wynika z poprzedniej, nie mogę powiązać pierwszej z całością utworu, ale może wynika to z osobistego charakteru wiersza.

"wypluję każde słowo w pustą butelką"- powinno być "butelkę"

Opublikowano

Dla mnie to Przeczucie jest dziwne, niektóre określenia zupełnie mi nie leżą.. np.elektryczne filary, ....wciśnietą w szum, czarnym czymś.. czym..? Poza tym są literówki, ale to akurat każdemu z nas czasami się zdarza, jednak pusta butelka na pewno dryfuje na otwartym morzu.
Serdecznie pozdrawiam kyo...:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dziekuje za opinie. to wcisniecie jest do
wymiany, ale wkleilem tak jak jest, wiec
prosze sie nie przejmowac.
a reszta to przenosnie, nie wszystkim
musi sie podobac ;)

Pozdrowki
Opublikowano

najlepszy wiersz jaki przeczytałam tutaj od jakiegoś czasu ;)
począwszy od ciekawych sformułowań, dobrze prowadzoną wersyfikację, nietuzinkową interpunkcję. innymi słowy: przypada do gustu w całości :)

pozdrawiam
kal.

Opublikowano

Nie jestem miłośniczką wierszy o takiej wersyfikacji, ale tu muszę pogratulować, bo treść tak podana jest bardzo interesująca. Wyrazy uznania za pogodzenie
''jednego z drugim'' :) A.

Opublikowano

Bez wątpienia kolejny soczysty metaforycznie, językowo, interpretacyjnie
i estetycznie kawałek poezji. Moje zastrzerzenia budzi natomiast następny,
niezmiennie drażniący mnie "bóg" z małej litery (po co? co wam podpowiada
takie rozwiązania - jak na razie tylko jeden taki "bóg" na pięciu/sześciu miał
sensowne uzasadnienie w treści wiersza - reszta to dla mnie tylko artystowskie
wybryki a'la "mnie to wisi"). Tym niemniej gratulacje kyo za całokształt i za to "czymś":)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Bartoszu, czy to tak wazne czy z duzej czy z malej?
no nie wiem, zbyt by sie odznaczalo to slowo wtedy,
wiec jest jak jest ;) tu raczej o estetyke wiersza chodzi!

Pozdrawiam
serdecznie

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija   Dobra, posłucham pani rady, przestanę chodzić do dentysty, codziennie zacznę pić piwa, nie będę brał kąpieli i będę non stop jadł mięso, proste i logiczne? Chciałaby pani takiego mężczyznę? I w ten sposób dobiła mnie pani - jest pani wyjątkowo złośliwa i paskudna, byłem bardzo głodny, a pani poszła sobie do wróżki! To jest normalne? Nie, proszę pani, ode mnie ciągle macie jakieś wymagania, a w zamian co dajecie? Żegnam panią! Ta rozmowa do niczego nie prowadzi!   Łukasz Jasiński 
    • @Nefretete   Żegnam pana! Przemądrzały bandyta! A do tego jeszcze na smyczy czarnej mafii - kościoła! Wielki Obrońca ZŁA - wymiotował będę na taką glistę moralną...   Łukasz Wiesław Jan Jasiński herbu Topór 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Dekaos Dondi Zuzia kiedyś zrozumie, a może już zrozumiała, że to za sprawą Stasia wiśnia tak zaowocowała. Fajne opowiadanko, pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Nagle każdy z nas wybuchnął śpiewem; A ja radością byłem przepełniony Jaką czuje ptak wypuszczony z klatki, Gdy trzepotem skrzydeł niesiony Przez białe sady i pola zielone; Odlatuje w dalekie strony.   Wszystkich głosy nagle się uniosły; I piękno przyszło jak zachód słońca: Me serce zadrżało od łez; a strach Zniknął... zabrała go pieśń kojąca Każdy był ptakiem, a pieśń nie miała słów; Będziemy ją śpiewać bez końca.   I Siegfried (Listopad 1918):  Everyone suddenly burst out singing; And I was filled with such delight As prisoned birds must find in freedom, Winging wildly across the white Orchards and dark-green fields; on – on – and out of sight.   Everyone's voice was suddenly lifted; And beauty came like the setting sun: My heart was shaken with tears; and horror Drifted away ... O, but Everyone Was a bird; and the song was wordless; the singing will never be done.
    • Odnoszę wrażenie, że z E-kranów coraz bardziej chlorowana woda leci. Jakby jej odcinano dostęp do naturalnej świeżości i tylko sypano (gmatwano) pseudo ulepszacze. Kotłuje się więc w głowach, ale pić trzeba... a może nie trzeba... ? hmm, może teraz jest odpowiedni czas na wykopanie studni. Wiesz skłaniający do refleksji.   Pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...