w czterech ścianach

[Magda Rosa]

…osobie, która po części buduje mój świat poezji nie mając o tym pojęcia

w czterech ścianach
wiersza wolno wywrócić się
na lewą stronę nie rozrywając
tańczyć boso po obłokach
zwykle się buja szeptać
wzrokiem nie mając oczu

wtedy widzisz moje myśli
od środka są uśmiechy
bez słów trzymają się za ręce
jak my odbici w lustrze
rzeczywistości nie uciekamy
przed nią wymieniając się sercami

nie skrzywdzę twoich marzeń
na skrzydle motyla
mojej młodości każde jest
barwną kropką nie zetrze ich czas

w kolebce miłości rodzi się
nowy świat gdy dojrzeje
poślubimy go z rzeczywistością


-----------------------------

Problemy z tytułem:-(

Może "Przestrzeń po drugiej stronie rzeczywistości"?

Pozdrawiam cieplutko
MR