Szept jesienny

[Aleksandra Ws]

Nigdy nie przyniósł jej kwiatów
bo już schylając się
był ich przyjacielem

nic nie znaczyły samotne niedziele
przez wiek i dłużej mogłaby nie istnieć
zwinąć w kokon myśli wturlać się do nory
przeżyć życie obok nie tracąc pokory
by w jeden poniedziałek kiedy młodość pryśnie
i białe smugi smutku przypruszą jej włosy
odkryć szum radosny gdzieś od strony szosy
gwiazdy co były zawsze lecz jakby gdzieindziej
szeptać sosnowej korze że na pewno dzisiaj
dzisiaj, dzisiaj on przyjdzie.

[Oxyvia]

Bardzo ładny wiersz. Czekanie na kogoś, kto odszedł?... lub kto nigdy nie przyszedł?... Jak by nie było, można przez całe życie czekać na przyjście miłości. Można, chociaż nie wszyscy w to wierzą.
Pozdrawiam.