Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Epitafium dla macho


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przecież rękawiczki
co sezon się zmienia,
gatki i skarpetki
podług ich zniszczenia.

Drżyjcie więc dziewczyny
drżyjcie i kobiety
bo was częściej zmini
niż swoje skarpety.

Zmiany być powinne
wiemy to z mundialu
więc nie miejcie do nas
panie o to żalu.

Świeża krew ratuje
niejednemu życie
- proszę Was nie mówcie
tego mej kobicie!

Opublikowano

Świeża krew ratuje
niejednemu życie
- proszę Was nie mówcie
tego mej kobicie!

gdybyś mi powiedział,że 'niejednej' życie
nie trzymałabym twych słów tak skrycie
ale coś mi tutaj paradą zaleciało
więc powiem kobicie i to powiem śmiało
że jej chłopu- chłopem zapachniało!w rzycie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Popatrz trochę niżej
bo tam właśnie Stasia
pragnie mnie przerobić
w ten-tego kochasia.


O solidarności - męskiej
pomyślałem.
Nie zaś ...(o wciórności)
...ale się uśmiałem...
Faceci przecież... muszą,
trzymać swoją stronę,
By babki "kręcąc kota"
nie zwiodły nas ...ogonem.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Popatrz trochę niżej
bo tam właśnie Stasia
pragnie mnie przerobić
w ten-tego kochasia.


O solidarności - męskiej
pomyślałem.
Nie zaś ...(o wciórności)
...ale się uśmiałem...
Faceci przecież... muszą,
trzymać swoją stronę,
By babki "kręcąc kota"
nie zwiodły nas ...ogonem.

Moja kiedyś też nosiła
koński ogon bo w nim siła.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ja lubię proste przesłania bo chcę wiedzieć,  co autor ma na myśli:). Pozdrawiam
    • Niech wybrzmi słowo ciche, szepczące, przeplecione aksamitną duszą, gdzie marzenia nigdy nie gasną — wiecznie trwają, nieskończone! Nie pomijaj wykrzykników — niech żyją w dni wpisane, jak w książki; nie krzyczące, że czegoś zabrakło, lecz mające litość po kropce, delikatne — jak ciszy oddech. Naucz mnie nowych liter; tamte — już wyświechtane — zużyły się bez pytań, w jedno długie zdanie, przez przecinki wyśmiane. Opowiedz mnie raz jeszcze — stroną nieporwaną, gdzie w ciszy anioł umiera, próbując przepisać życie na historię nową.
    • Imię bez głosu. Ciało bez granic. Krucha — jak snów porcelana, w mroku zrodzona, z gwiazd, popiołu i tchnienia. W niej śpią korzenie światła, płyną soki życia, jak krwiobieg rzek. W jej oczach odbija się milczenie planet. Gdy ją dotykasz — otwiera w tobie czas, gdy obejmujesz — zasiewa ciemność. Jest kołyską bez dzieciństwa, która nie umiera. Dla ciebie - powrotem w gwiezdny pył. .
    • @Alicja_Wysocka Piękny, delikatny wiersz! Naleweczki - dzika róża i orzech włoski - jako małe radości, które można sobie stworzyć nawet w trudnych chwilach. Ta metafora "zamknięcia się w słoiku" jest bardzo trafna i wzruszająca. Lubię też, jak subtelnie pokazujesz, że nawet w tej piwnicy, w tej samotności, pozostaje miejsce na nadzieję - zapach róży i światło przez okienko. Jest w tym coś bardzo prawdziwego o tym, jak radzimy sobie z trudnymi emocjami.  
    • @Wochen Napisałeś smutną fraszkę - kontrast między światem kultury wysokiej a brutalnością codzienności. Mimo obfitości pięknych słów w literaturze, w realnym życiu dominuje przemoc i wulgarność. Pozdrawiam.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...