żarówka

[Piotr Gortat]

Płonąc jak choinkowa lampka
Słabo, ckliwie, kolorowo
Raz w roku mamy wolne
Raz w roku się cieszymy

Chyba że ktoś potnie kable
Chyba że ktoś wystrzeli korki
Chyba że ktoś wyjmie wtyczkę

Sto tysięcy sześćdziesięciowatowych żarówek
Błyska co wieczór w ulicznych latarniach
Ja bym wolał płonąć jak słońce

Miliony neonów, abażurów, kinkietów
Reflektory, diody, halogeny, jupitery
Ja bym chciał prowadzić nocą księżyc jak gwiazda północy

Będę dalej słabą, energooszczędną żarówką
Co pragnie się szybciej stłuc niż przepalić
Byle tylko świecić mocniej
Może będę świecić mocniej

Chyba że ktoś potnie kable
Chyba że ktoś wystrzeli korki
Chyba że ktoś wyjmie wtyczkę…

[Piotr Gortat]

witam i zapraszam.

[Stanisław Kamykowski]

nie witaj i nie zapraszaj, tylko weź się do roboty: przegadane, "Ktoś może wystrzelić korki" (raczej nie znam się na tym, ale myślałem, że one same się...), i te "..." na końcu
moim (fałszywie skromnym) zdaniem, zupełnie nie udane
ps. twoją prozę czytało się znacznie przyjemniej niż to powyższe
pozdrawiam:-)

[SkAzAnA zA dUmĘ]

Może rzeczywiście w niektórych moemtach zbyt wiele słów
Ale sam pomysł i większość treści są dobre
Malutki plusik (+) na początek, na zachęte

Będzie dobrze:)