Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kuchenne okno uchylone
słychac ptaków śpiew,
przy stole siedzi dziecko
rączkami ma podpartą twarz.

Zaś oczy wpatrzone
w kolorową cerate
na której widnieją:
kubek owoce i chleb.

Nagle do kuchni weszła
wątła,zasapana kobieta,
wtedy malec zapytał?
mamusiu,czy dzisiaj
będziemy jeśc śniadanie.

Tak , powiedziała synku
szybko się odwracając
by móc zgubic jego wzrok,
bo po jej policzkach
spływały łzy.

Opublikowano

strasznie banalne i nawet tuning w warsztacie nie uratuje już tego tekstu

zarysowana historia owszem smutna ale dobór słów i wyrażanie uczuć "bo po jej policzkach
spływały łzy" jest to strasznie oklepane i wręcz prostackie

ja zdecydowanie takim wierszom mówię NIE


pozdrawiam

Opublikowano

Wydziwiacie....

Jak na prosty pomysł, prosto zrealizowany, prostymi środkami, efekt wynika z sytuacji i narracji, nie ze stylistyki, a łzy - jak płyną tak płyną od zarania gatunku i będa płynąć, co w tym dziwnego.....

Gdyby cały zbiór był taki - to ja się z koleżeństwem zgadzam, ale jako jeden wśród innych, nie wyglądąłby tak banalnie....

Opublikowano

Kuchenne okno uchylone
słychac ptaków śpiew,
przy stole siedzi dziecko
rączkami podpiera gniew

oczy ma wpatrzone
uniesieną w górę brew
bo na ceracie widnieją:
kubek owoce i chleb.

a w kuchni wątła kobieta,
którą malec pyta z troską
mamusiu,czy dzisiaj zjemy
śniadanie z Matką Boską?

Tak- powiedziała odwracając
zatroskany wzrok
jak dwie kromki chleba
spłynęły łzy
co zbierały się cały rok

pozdrawiam w mojej wersji
ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...