nie myśl zbyt dużo wieczorami

[zielen oczu]

skąpana w rozlanej kawie
obmyślam plan
kolejnej nocy

sen gra w szachy
z moim cieniem
partyjka za partyjka
na startej planszy

nawet życie przyspiesza
lawirując między pionkami

lecz kto wygra?
i gdzie się podział czas?

ukryty pod pierzyną grzechów
stracił znaczenie relatywności
i ze wstydu postanowił zniknąć

*
plan upada
zdruzgotany klęską czasu

[Mag Ost]

taki moment zasypiania kojarzy mi się kruchością naszej świadomości..a tak by sie chciało uchwycić czas własnie w przestrzeni snu.
Wiersz podoba mi się -rozweselił mnie. Dobrze się czyta.
Pozdrawiam ciepło

[ewan_mcteagle]

czyta się OK, ale bez fajerwerków. Proponowałbym jeszcze pokombinować. Przedstawiam swoją wersję;

w rozlanej kawie
obmyślam plan
kolejnej nocy

na startej planszy
sen gra w szachy
z moim cieniem

nawet życie przyspiesza
między pionkami

gdzie się podział czas?

ukryty pod pierzyną grzechów
stracił znaczenie relatywności
i ze wstydu postanowił zniknąć

plan upadł
zdruzgotany klęską czasu

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Na początku nieco oklepane, ale potem robi się ciekawie. Sympatyczne zakończenie, sympatyczny wiersz.

pozdrawiam /Arek

[Luthien_Alcarin]

drażnią mnie zwroty:
lecz kto wygra?-jakos tak oklepanie, to pytanie wydaje mi się niepotrzebne
skąpana w rozlanej kawie- niby ok, ale zalatuje za bardzo poezją;)

ogólnie końcówka zdecydowanie lepsza (za kórą daje oficjalnego plusa) od poczatku, który jest torszke pzregadany, całośc niezła

Pozdrawiam
Agata