erotyk

[Wiktoria Hieacynt]

Otworzyłem furtkę do lasu
gdzie wilgoć i mgła,
niezapominajki i paprocie.
Odsłoniłem jej włosy,
zerkając nieśmiało
w niepokojącą czerń oczu.

Rzęsami, jak najłagodniejszy
z barwnych motyli, drobny meszek
u schyłku jej szyi pieściłem.
Mdlała. Płynęła taka mleczna
w moje ramiona. Wirował
w nozdrzach jej słodki zapach.

Pękała pełnym kwieciem.
Umierała, to znów rodziła się
łąką moich muśnięć. Wiła się.
Oplatała mnie całego, krętym
roślem, dusiła moje gardło,
aż brakło mi tchu. Płakałem cicho.

Łzy spływały z moich ust
do jej ust. Krew toczyła się
w pełni! Szalona! Wten trysnęła
ku niebu cała fontanną jej dobra.
Szumiałem cicho w upojeniu.
Spijając nektar z przegubu jej dłoni
smakowałem słodycz rozkoszy.