Życie ze strachem

[Anna Malewska]

Żyję z najpospolitszym ze strachów
Choć wiem, że minie potop czasów zanim się stanie ciałem
(a zrobi to niepostrzeżenie, nie pozwalając na odruch obrony)
to niepotrzebnie go pielęgnuję.

Właściwie to ja go nie goszczę
On jest zwyczajnym, natrętem
On się nie kłania nawet, przychodzi i zostaje

Już (wbrew sobie) myśli mu ścielę
On na złość chce rządzić ciałem