* * *(w salonie uliczek)

[maarek]

w salonie uliczek
z portretami
kamiennych drzew
gawędzi czas
na meblach dziadków
księżyc rumieni ostygłą herbatę

w ciszy przebiegam
po ornamencie snu
chwila
zamienia samotność w deszcz

krople chmur wywołują fotografie
Odysei twarzy
w dłoniach utopionej

[Russe]

zdecydowanie na tak
Pan Marek ma potencjał

[Nechbet]

dokładnie, ma potencjał, ale to już wiesz :-)) piękna, krótka forma, zatrzymuje i pobudza wyobraźnię, kocham takie wiersze, brawo :-))

całuski :*:*:*

[Ewa Rajska]

pięknie.

pozdrawiam serdecznie!
ER

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Nie zachwyciło mnie, choć spodobał mi się początek.

pozdrawiam /Arek

[fr ashka]

dla mnie 2 pierwsze :) trzeciej chyba nie rozumiem...

pozdr, fr.ashka ;)

[pathe]

tak się zastanawiam co w tym wierszu jest takiego, że aż tak klaskają.
fakt- nie jest najgorszy, ładne obrazowanie, ciekawy klimat jest stworzony. ale wersyfikacja w ogóle nie ma uzasadnienia.
+/-
pozdr serdecznie.

[Bartosz Wojciechowski]

Jest ok, widzę ten obraz i muszę przyznać - zatrzymuję się:)
Pzdr!