"Poranki"

[Arkadiusz Szadkowski]

***

Zrozum, że on nie mógł
Odwrócić losu myśli
Cierpiał patrząc na szarość
Kartki pociętej grafitową ideą

I choć twój ostatni przebłysk
świadomości zasnął już nad tymi
literami...

to i tak pojmiesz w nieświadomości
o świadomym - świadomości opuszczeniu

***

Samotność zabija swą nie-mową
Nie jest mi obca bezkreśnie

znudzona mną namiętnie
pragnie odkupienia

***

zląkłem się znów - wyć do nowiu

zerwałem swe zwłoki
potu potoki
pościel gorąca
czy spałem, czy śpię
czy nie śnię we śnie
mroku ...

obawa rana - snu zmiana ...