Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wierzę w co dwie głowy
i w to jak babka wróżyła

Nie lubię
niewypełnionej przestrzeni
pod tamtą stroną kołdry

drażnią nawet skarpetki
nie do pary

Niby tak można jednym płucem
ale zawsze to będzie kalectwo

Boże
Jakaś ty dwojaźliwa

Opublikowano

świetny! jak trzaśnięcie biczem!podoba mi sie a najbardziej ostatni wers"jakaś ty dwojaźliwa"
lubię czytać te Twoje przewrotne myśli - są tak jasne i proste dla mnie jak czysta tafla jeziora ,utożsamiam sie z nimi.
pozdrawiam JAE
BS

Opublikowano

fajny
okroiłabym trochę i poprzestawiała np. coś takiego:
wierzę w co dwie głowy
i w jak babka wróżyła

nikt nie lubi ----------------> ryzykowne, może ktoś jednak lubi:)
niewypełnionej przestrzeni
pod tamtą stroną kołdry

nawet skarpetki
nie do pary drażnią

niby można jednym płucem
ale to będzie kalectwo

Boże, Jakaś ty dwojaźliwa


taki wydaje mi się fajniejszy
:)
pozdrawiam

Opublikowano

Yyy..
Dzięki wszystkim,jestem zaskoczona szczerze mówiąc,
myślałam że za dużo enterów i w ogóle..
Wybaczcie,ale podziękuję tak zbiorowo wszystkim za wejście i komentarze,motywujące z resztą.
ponad to:
Stanko,wiedziałam że to Ci się najbardziej:)))
Michale: szokens:)

pozdrawiam wszystkich cieplutko
martyna

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




No dobra,raz na zawsze,entery ułaskawione.co do uogólnienia,nikt nie lubi,pokaz mi kogoś kto lubi!:) Jak mówi ze lubi to kłamie żeby było lżej.Ale nie lubi,ewentualnie przyzwyczaił się a to nie to samo.Hehe,nie zmienie,za nic!chyba ze za zimne piwo bo gorąco..dzięki że wpadłaś no i dzięki za pomoc,tę wcześniejszą i w ogóle,pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam
    • był piękny, słoneczny poranek obłoki spokojnie sunęły po niebie powiewał leciutki zefirek a ona szła   bez celu, byle przed siebie   bezstronnie, bez wahań - kto bardziej? a co było? minęło, nie przeliczała patrzyła prosto i najzwyczajniej   stopa przed stopę, bo jednak ostrożnie  - od siebie  dojrzała i ogarnęła  przykryła lekko, współczule pomniejsze   i nagle słońce zdało jej się zbyt ostre a wiatr wstrząsnął swą siłą bo serce zadrżało o bezbronne   moje maleństwo - szepnęła - wyrośniesz    i z nowym poczekaj, wytrwaj - ja wrócę   w pełni nadziei, uśmiechu i z dobrym słowem przelewając spomiędzy  poiła dzień za dniem nie ustając w trudzie   aż przyszedł czas zrozumienia tak, uroniła dwie łzy - skoro nie mogło być więcej   ale powstała z kolan i ruszyła dalej bo najlepszy grunt? to nie stracić  siebie samej   i dobrze wie: nie rozkwitnie gdzie nie przyjmuje się miłości   ***   czego nie mogła dostrzec w chwili nieobecności   ziemię już dawno rozgrzebano   bo liczył się nie plon   lecz jej żywe  ziarno        
    • dziękuję za twoje yang   co wprawione w ruch - kołysze się z rozwianymi myślami powroty wybieram spokojniejsze   moje yin na pohybel temu, który podejdzie  wystarczy i tak _ nigdy nie będziemy tacy sami   chciałeś być bliżej? czy chodziło o wiatr?   *** ona pragnie być wyżej i wyżej upewnia się wykręcając głowę jesteś - stoisz - zapadasz   popychasz z odskokiem   jej góra - tobie dół a przecież bliskości rezonują każdego z nas  (bo cóż ponad piachem?)   nie zatrzymuj  nawet do mnie i usiądź czasem   bo masz prawo  bujać się jak ona, jak ja   wiesz, nie wszystko musi być razem  
    • Łu noju uż kapelki w ksiotki łustrojóne só, i szlejfki furaju na zietrze, abo dzie eszcze. Na majowe litanije buł cias, jek w októłber różaniec est. Matulko Śwanto ma modry klejd, tlo niebo Warniji i spsiyw. Ziziphus spina-christi,zielóne szczepy zawdy, abo krew?             Kapliczki już kwiatkami przystrojone. Wstążki fruwają na wietrze, i nie wiem gdzie jeszcze. Był czas na majowe litanie, bo w październiku przewidziany różaniec. Mateńka Święta ma błękitną sukienkę, jak niebo warmińskie jak śpiew. Głożyna wiecznie zielona, czy może krew? Na górze Synaj o miłości było, na chwałę Boga, tu nic się nie zmieniło. Czy zielone krzewy znów broczą karminową posoką? Cud odkupienia- wciąż tyle rozstajnych dróg. Czy ciernie są podobne do gorących ust? I znów wiatr popędził arterią poprzeczną, rozłożył ręce, świat zasłonił deszczem. Majowe pola się śmieją w barwnej sukience, jak marzenie z zapachów róż. Wracaj wietrze i wiej tylko tu jeszcze. Pieśni miłosne śpiewaj na chwilę dla snów. Cienie drzew rozkołysz w tę letnią noc. Drogą Krzyżową zaszum, lśniącą oprawą łąk. Bądź.
    • @Roma nie wiem co powiedzieć. Chyba tylko..... dziękuję Roma.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...