Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kończyce.kto wie ?


Rekomendowane odpowiedzi

To samo leniwe słońce ,
które co roku jesienią
odbiera zieleń liściom pozwalając im opaść ,
nie potrafi juz porządnie
rozgrzać naszych kości,
jesiennie rozświetlając pagórki wokół domu.

czy wiemy już wszystko
nim zaczniemy na powrót udomawiać zdziczałe sady?
Sady schowane za smukłymi łodygami pokrzyw ,
zapomnianych domów jak królestwa szczurów ,
pełnych wspomnień czyjegoś życia,
wykręconych ze smutku gałęzi starych jabłoni
(choć nie ze smutku ,tylko ze starości)
nie zmienimy smaku rodzonych w gniewie kwaśnych jabłek ,
jakby odpłacaniem za opuszczenie .

Wiemy aż tak wiele ,
że nie uda nam się oswoić na powrót
domów starych ludzi ,
gdzie nasze opowiadane baśnie
po tysiąckroć wieczorami ,
wspomniena dzieciństwa ,które coraz dalej;
historiami jutrzejszego naszego życia
z miłością ,nadzieją i wiarą
... w Tobie

28.XII.2005

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ktoś się powinien tym zająć,halo!

no nic,padło na mnie..
interpunkcja może sobie iść,nie widzę potrzeby fatygowania przecinków, tym bardziej że są jakoś postawione nie tego..rytm,powinno to nabrać rytmu,do tego wystarczy kilka enterów bądź bekspejsów:)))) jest dobrze moim zdaniem,ciekawe momenty np.nie potrafi juz porządnie
rozgrzać naszych kości,
jesiennie rozświetlając pagórki wokół domu


zrezygnowałabym z formy pytań albo inaczej je ujęła

no i w końcówce naknocone,te trzy i ta co z nich największa to już za dużo jak dla tego wiersza, no i literówka w wspomnienia

poza tym może z tego być coś całkiem całkiem,ale trzeba jeszcze pieścić,tylko delikatnie żeby nie spieprzyć:)
pozdrawiam ciepło i życzę entuzjazmu/martyna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Często, jadąc samochodem, widzę takie opuszczone stare domy z ogródkami, sadami, gdzie tylko wiatr hula i dzikie koty wygrzewają się na słońcu. I tak mi wtedy szkoda. Zastanawiam się kto dom budował, kto się cieszył jego powstawaniem, kto w nim mieszkał i dlaczego taki smutny koniec go spotkał. Jak czytałam Twój wiersz, taki widok mi się ukazał i dlatego plusuję.
Ocenę techniczną pozostawiam mistrzom.
pozdrawiam serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

po piewrsze dziękuję serdecznie za techniczny komentarz ....

właśnie zastanawiam się nad tym co napisałaś odnośnie braku rytmu.

Nie obiecuję ,że cokolwiek zmienię ,ale uwagi cenne tymbardziej ,że nie często pokazuję cokowliek swojego szerszej publiczności.

A bo ja wiem ,czy wiersz jest arytmiczny ?
może i jest ...kto wie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wędrowiec.1984 dokładnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Natuskaa    Tak, masz rację - "(...) niektórzy rzeczywiście (...) mają (...)" przeczucia. Również odnośnie do zbliżającego się przejścia do innego wymiaru.     Pozdrowienia.    @Somalija    Nie jestem pewien, czy rozumiem Twoje słowa...     Dzięki Ci bardzo za wizytę i za uznanie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         Pozdrawiam Cię.  
    • Odnajdźmy się razem w źródle miłości, Tej prawdziwej, nie skrytej pod płaszczem nagości, W której do kochania nie ma warunku, A cała nie nosi erotycznego ładunku.   Płyńmy w głębiny miłości morza, Niech się otworzą morskie przestworza, Miłości nie potrzebne ciał ludzkich napięcie, Jej może wystarczyć zwykłe objęcie.   Z tej morskiej toni się nie wynośmy, Tak na jej fali się tylko unośmy, Tkwijmy w zwyczajnej dobrej bliskości, By nie ulec światowej popsutej miłości.
    • @viola arvensis Do tego dochodzi niesamowicie bogaty wewnętrzny świat. Można słowa nie powiedzieć, a ile rzeczy w głowie się dzieje. Nie wiem, jak to jest inaczej, ale co mi tam. :-)
    • mam szósty zmysł  i siedem par oczu  czasem podwójnie pracowite ręce  nogi jak sarna dwie niby cztery  i czasem żadnego języka w gębie    świat mnie już dawno zaszumiał zaszczekał z nim się układać mi nie po drodze czasem zmysł szósty ciąży jak kamień może dlatego od zmysłów odchodzę   wszystko wiruje, wariuje wszystko ziemia się kręci ja stąpam prosto mówią że jestem zimna jak skała  a przecież jestem kwitnącą wiosną   nikt mnie nie widzi bo zwykle nie chcę  być więcej niźli czystym powietrzem  bujam się z sobą nocą i z rana  na szóstym zmyśle niepokonana   a może zmyślam niech ktoś mi powie jam czarownica czy dobra wróżka  znów pewnym krokiem wchodzę do jutra  by za chwil kilka wiać na paluszkach   zwiewam wszak jestem czystym powietrzem zmącić nie zdoła mnie świat wpół zgnity  i szóstym zmysłem ścielę i kładę  pod własne nogi snów aksamity          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...