"Zmienna aura"

[beti027]

Pogoda zaskakuje swoją aurą,
bo gdy śnieg bielą kładzie miękki puch,
okrywajac wszystko, na co tylko spadnie,
gdzieś burza czarne chmury klebi już...

Siarczysty mróz ścina bezboleśnie łzy,
burza w oddali, jak kłębek nerwów,
ciska pioruny w gniewne tumany,
czyszcząc powietrze dla słonecznych dni...

Czujesz to wszystko,bo drży twe ciało
i mróz zmienia w kryształki twoje łzy,
wiatr targa włosy,zwiastując zmiany,
ogniste pioruny,po nich błogie sny...

Promienie słońca w swym blasku złotym,
mienić sie zaczną na twoich włosach
odcieniem bursztynów,a twoje oczy
barwą szmaragdów będą jak posag...

I szukać bedą w znajomych miejscach,
dłoni mych zimnych od samotności,
krwi żywej płynacej z rannego serca,
mych ust i zieleni oczu nagości...

Pogoda zaskakuje swoją aurą,
na decyzjach opiera sie życie,
w dłoni masz szpadę,więc o mnie walcz nią,
o świeżość chwil,w mych oczach odbicie...


...for Filip...