De fide

[Piotr_Tabor]

W Boga wierzą jedynie ci, co doświadczyli miłości,
reszta jest tylko chora z jej braku.

„De fide”

Kłamliwe ideacje służą umacnianiu religii,
lansowane sofizmaty kształtują dogmatykę,
tabuny ignorantów blokują drogi prawdy
nadżartej przez scholastykę.

Anachroniczne konwencje nie wzruszają podstaw
agnozji, powstałej z separacji do zdarzeń,
obszerne katalogi fetyszy zastąpiły sacrum
kartami w grze skojarzeń.

Zwyrodniała rzeczywistość każe skrywać alienację;
emploi asymilacji...

Konsternacja samotnością wlewa się w świadomość
naturalnego biegu doświadczanych przykrości,
w zatłoczonych świątyniach przebiega prawidłowo
anestezja zwątpienia i pozorna aktywność.

Mało lapidarne przesłania autorytetów
kłują hipokryzją realizując wytyczne,
rozrzucone myśli spajane są w systemy;
one muszą być wieczne ?

Może kiedyś świat odreaguje zadany gwałt,
Przecież nic nie jest wieczne.
Może kiedyś świat odreaguje zadany gwałt,
Przecież nic nie jest wieczne.

Zwyrodniała rzeczywistość omiata azyl buntowników
koniecznością kompromisów...

Konsternacja samotnością wlewa się w świadomość
naturalnego biegu doświadczanych przykrości,
w zatłoczonych świątyniach przebiega prawidłowo
anestezja zwątpienia i pozorna aktywność.


W związku z tym, że powyższy tekst nie przypadł Wam do gustu, pozwoliłem sobie napisać drugi pod tym samym tytułem. Może tym razem uda mi się trafić do szerszego grona czytelników ;-).

"De fide"
(żart)

de fide
gdy idę
dopada mnie duchowna grypsera
tętent jej słyszę w głowie
jak echo kroków
tych, co idą ze mną gdy niedziela
miast kąpać się w słowie
zacnych proroków
wdychają woń perfum
wyfiokowanych pań w stringach
z dekoltem i w szpilkach
dyskotekowy tłum


[sub]Tekst był edytowany przez Piotr_Tabor dnia 21-12-2003 17:29.[/sub]