Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zapomniani leżymy wśród mleczy

bierzesz w dłoń
małe i twarde
wgryzasz się dziwisz
że kwasota
że takie zielone jeszcze

rzucone w trawę zrobaczeje
bo wiesz
nie rwie się jabłek wiosną

Opublikowano

Czaplina- cieszę się, że się podoba, ale ja nie uważam, że to takie dobre jest, więc nie gratuluj jeszcze;)

Bartosz- no tak, wtedy dopiero kwitną, ale niech będzie, że późną wiosną hihi.

Alter Net- dzięki za uwagi.wiem, że wyklucza poprawność, ale nie potrafiłam się zdecydować na jedną wersję, a te mi tak akurat podpasowały oba.że dwuznacznie to dobrze, ale zastanowię się nad tym co napisałaś.

Nechbet- dzienx i jak miło, że też się spodobało.

pozdrawiam i wysyłam uściski słoneczne.na pewno już wiosna.przynajmniej u mnie za oknem;)

Opublikowano

Tytuł rzeczywiście nie za bardzo, ale sugeruje, co ma sugerować. Jak dla mnie bardzo ładny wiersz, niby nic, a jednak mówi wiele. I porusza temat ważny, i ładnie go porusza. W tym wierszu nie ma górnolotnych i patetycznych metafor, ale cały jest jedną wielką metaforą - a ja to lubię. Ukrywa coś, co jest prawdą, gorzką i smutną, a przecież w powierzchowności tego wiersza nie da się tego odczytać. Dopiero właśnie odczytanie tej metafory - choć odczytanie jej wcale trudne nie jest :D - daje nam obraz tego, co autor postanowił nam przekazać. Podoba mi się.

Pozdrawiam,
Aileen Atrien.

Opublikowano

No nie sądziłem droga pathe, że będą ci tutaj tak mocno klaskać:)
Co do tekstu nie zmieniam zdania (też mi się podoba i uważam, że tego typu
chwilki odpoczynku są każdej poezji potrzebne), ale nie zapominaj,
że to tylko błyskotliwy zapis jednej prostej myśli. Wiesz chyba znakomicie,
że należy poszukiwać również na znacznie szerszych wodach:)
Bez przesadyzmu oczywiście, tak od czasu do czasu. Pzdr!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Karolina zobaczyła łzy cieknące po twarzy. Nie mogła pojąć „zwykłego” okrucieństwa tłumu wobec tych niewinnych i zabiedzonych istot. Wkrótce wrócił pastor z żoną. Pani Irena przyniosła kilka pudełek mleka w proszku i torbę wypełnioną innymi dobrami ze Szwajcarii. - Wyjdzie pani normalnie, drzwiami frontowymi - stanowczo powiedział duchowny. - Zapowiedziałem, że jeżeli będą panią traktować bez szacunku, to zrezygnuję z przyjmowania jakiejkolwiek pomocy zza granicy - dodał. - Odprowadzę panią i dziewczynki - pocieszała pastorowa - proszę się nie bać. Kobiety wyszły a Edward Kocki ciężko usiadł na krześle i zamyślił się. Karolina cicho i delikatnie spakowała wszystko, co dziś otrzymała na plebanii: materiały źródłowe, luźne kartki maszynopisu pracy doktorskiej i swój prezent. - Zobaczyła pani, jak chrześcijanie traktują chrześcijaństwo - zwrócił się do niej pastor - serce mnie boli, jak to widzę. Ludzie, którzy tam stoją i żądają teraz dóbr materialnych, jeszcze niedawno wyzywali nas od Niemców lub heretyków. A ja walczyłem o wolną Polskę w dywizji pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Ech, życie ciągle nas zaskakuje. - To prawda, dziś się o tym przekonałam - potwierdziła dziewczyna. Pożegnała pastorostwo, podziękowała za niezwykłą pomoc i udała się na dworzec. Tam już w pociągu zastanawiała się nad lekcją, jaką dziś otrzymała. Rozważała, czy wyniesione tego dnia doświadczenie nie było przypadkiem najważniejszym w jej dotychczasowym życiu?  
    • nie uświadamiasz sobie ze  cieszysz się skupiasz się na działaniu poznaniu  chcesz zmieniać ulepszać poprawiać  estetyczny dom porcelana meble najlepiej drogie   czasem tracisz lub zyskujesz nowe horyzonty znajomych  masz nową prace potem bierzesz kredyt zmieniasz oszczędzasz na dom wydajesz na urlopie na wino ale nie doczuwasz radość wakacyjny stres    musisz zobaczyć te atrakcje jeszcze te  potem skaczesz na linie lub poznajesz pannę w barze  przezywasz masz adrenalinę czasem to uzależnia mówisz kochasz góry wspinasz się      a mnie brakuje kota z lewej strony  a z prawej psa gdy zima  na wsi  tak się układali gdy spałem  i za ta Polską tęsknię a egoistycznie za samym tym faktem bo to była radość    egoistyczne ale moje życie  największy sukces życia  gdy kot i pies zapiały ze mną  i nie wiem czy jest tyle dolarów  za które bym kupił cos lepszego  od wspomnienia tamtego faktu   
    • Aroma to i ma nuda sadu namiot amora.   A Wenera - aren Ewa    
    • @andrew tyle chciałabym usłyszeć ale cisza układa się w twoje milczenie
    • @Maciek.JPieknie!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...