Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zmysły

Tdk crew
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tdk crew

Tdk crew

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

popatrz jak płaczą wierzby
jak delikatne krople chylą źdźbła trawy
na łąkach wyjących od smutków

wsłuchaj się w koncert pianisty
nad złotym brzegiem strumienia
gdzie kwitł łaski kwiat

dotknij piaskowych ruin
wznoszonych na wzgórzu rozkoszy
tulonych porannym blaskiem księżyca

Jay Jay Kapuściński

Jay Jay Kapuściński

Opublikowano
Opublikowano

wg mnie przesadziłeś z tymi ozdóbkami, gęsty lukier wyszedł i tyle. Cały wiersz jest złożony z opisów (o te akurat nie łatwo, bo już tyle zostało napisane, wiesz zresztą) i zakończony pytaniem "czujesz..?", które mnie dobiło. Naprawdę. Czytałem kiedyś parę twoich wierszy i mam dobre wspomnienia, ale teraz uważam, że się potknąłeś i po prostu nie wyszło. Jest za to słodziutki obrazek, dla mnie za słodki. Dla mnie.

zdrowia

M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

popatrz jak płaczą wierzby - zwrot bezpośredni do odbiorcy wprowadza w nastrój
jak delikatne krople chylą źdźbła trawy - iście poetycki obraz
na łąkach wyjących od smutków - bez tych "wyjących" - lepiej przyciszyc tonacje

wsłuchaj się w koncert pianisty - kolejny wzrot do - odniesienie do pierwszego wersu
nad złotym brzegiem strumienia - złotym - zbyt przesadnie
gdzie kwitł łaski kwiat - łaska nie komponuje się w całośc, jeżeli miał to byc opis

dotknij piaskowych ruin - ruiny i piaskowe też się gryzą, sama budowla piaskowa świadczy o jej niestałości
wznoszonych na wzgórzu rozkoszy - to jest dobre aliteracja i podwojenie ruchu w górę
tulonych porannym blaskiem księżyca - ranek i księżyc ?

czujesz…?

A mnie się podoba - może pzrez to, że jest w wierszu zawarte kilka faktycznie lirycznych pociągnięc "pióra".
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Cisza pod skórą

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @NelaMocny przekaz, dużo emocji i piękny ostatni wers - o sensie bólu. Bardzo mi się podoba Twój wiersz. 
    • lena2_
      w pełni

      Przez lena2_ · Opublikowano

      @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • Berenika97
      wiatr

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę. @MigrenaBardzo dziękuję! @Migrena Cisza — Twoja ulubiona, a taka potężna. Nie potrzebuje krzyku, by poruszyć. Wystarczy jedno zdanie, jeden szept między wersami  i nagle w duszy robi się przestrzeń. To w niej dzieją się prawdziwe cuda.
    • Berenika97
      "odwrócona dekantacja"

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • Witalisa
      cyt.

      Przez Witalisa · Opublikowano

      I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...