Gojąca rana.

[Seweryn Muszkowski]

Wujaszku wołaliśmy z braćmi; Pan Cogito;
Dla nas jabłuszka słodziutkie wybierał.
W cichym cieniu srebrzystych altanek.

Grzechoczące uszy .... mmm... babcine obiady.
Gdy na dworze wiatr z głow kapelusze spędzał.
UFO - ach! Letnie wieczory i biegnąca tajemnica.

Tak płot na płocie przez lata młode; lata moje.
Kompania szelestów radosnych; szelestów głośnych,
Plany przyszłości krążyły jak planety; nie mogę zapomnieć.

Czymkolwiek byliśmy mur dziś rośnie i kołnierzyki proste;
Czarować na mogiłę; Matula zmalała w sile.
Spółki sąsiadów - gdy raz wuj upił się jak bydle.

Jak Byk oszalały szukał nerwowo zwady;
Matka Matuli w proch i nicość oddała; błękitne -
Lata trwania. Ach! wystygła twarz; poblakła cała.

Gdy sen mrozem ściął; wieczorem Pan Cogito -
Matkę boleśnie w brzuch kopnął - nie myśląc;
Na ustach gniew srogi - pragnąłem oceanicznej pożogi!

Za koniec życia; za dźwięki złe; obiecane było,
Lecz jeszczem młody; Trudno żyć z paragrafem karnym.
Przyjaciół głos pustkę wzruszył; Męka milczenia; ulituj Panie.

Z jabłuszkami swymi spacerowałem nie rozumiejąc;
"Dzień dobry" uśmiechem mdlym - bez echa,
Ich wuj na nowo kocha - tych co udziału nie mieli.

Silniejszy niż dynamit - bezradności smutek; Żyć -
Obok z Polakami; Bez świadków - bez sądów;
Podwórkowych serduszek i aksamitnych układzików.

Więc biegłem nie wiedząc dokąd; Wesele na czole umarło -
Kamień w mego ojca; Ach! Od słów bezlitośnie krwawo.
Dni katuszy - wybacz Panie; diabeł w sercu; na duszy rozstanie.

Nienawiść tej ziemi; Polski - co moich rodziców zakatowali,
Zakatowali żółtymi palcami; Słowem bez słowa i ciosem też;
Cóż iż w powiecie? - przecież to nazywamy "Naszymi Małymi Ojczyznami".






[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 14-12-2003 15:02.[/sub]

[BeZDoMnA_ŁzA]

:(
..hmm.. bardzo osobisty i ...smutny przekaz...
wpatruje sie w niego od dobrych dwudziestu minut i .. i mysle ...
..nie potrafie jeszcze..napisac tego co mi sie nasuwa pod palce..
..wroce tu ..jak bede gotowa..
..w tej chwili ..jedna mysl mi krazy po glowie...
..ta rana sie goi..bo...bo jest zabandazowana...ale..
..z niej sie jeszcze saczy..
..nie pozwol..by przez przypadek..ktos szarpnal bandazem..wyrywajac "strup"..z gojacego sie miejsca...

..pozdrawiam serdecznie i ..klaniam sie Tobie ..
..przesylajac usmiech..zadumany i zatroskany taki :)

[Seweryn Muszkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ej, ale nie chodzi mi o to, że ja potrzebuję ciepłego słowa, czy coś w tym stylu. :-) (aczkolwiek dziękuję). Już pogodziłem się z tym, co się stało.

Ten wiersz ma coś powiedzieć.
Tak jak "Pierwsza fotografia Hitlera" na przykład.

Dzięki za kom.

s.m.

[Saskia_Lestat]

nie umiem skomentowac,poniewaz zbyt bardzo wiersz przypomina mi to co znam.za mocno uderzyl w przeszlosc.
pozdrawiam.

[BeZDoMnA_ŁzA]

Ej ;).. ale ja wiem ze nie o to chodzi Tobie..
zreszta nie pocieszalam wcale..:)
po prostu...ech..
powiem jak juz bede gotowa oo :)

[Seweryn Muszkowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wobec tego, trzymam Cię za słowo.:)

Pozdrawiam serdecznie,
s.m.

[anetzka]

Panie Sewerynie.
Długo myslałam nad Pańskim wierszem.W Pana poezji coraz częściej pojawia sie skołonnośc do prozy,do niejako głębszej refleksji.Tekst pozbawiony wszelkich pięknostek i ozdobników(moim zdaniem tutaj zupełnie zbędnych-bo w końcu pięknostki tak naprawde to uczucia-ktore Pan wyraził). I to wlasnie pozwala czytelnikowi odczuć w pelni dreszcze,podczas czytania tego wiersza.Pokazał tu Pan nie tylko kunszt pisarski,ale również prozatorski.Takie połaczenie może okazać sie-albo koktajlem Mołotowa-albo początkiem nowego nurtu w pisaniu wierszy-które może sie okazać, beda nazywane "muszkownikami"..:))(od Pańskiego nazwiska bądź pseudonimu )
Jednakze są też złe strony-wiersz ze względu na(nazwałabym to-niech mi Pan wybaczy sformułowanie-nie znalazłam lespzego słowa)fragmentaryczność i nierówną budowe-wiadomo o co chodzi-nie nadaje sie do głośnego czytania.

Podsumowując jak zwykle mnie Pan nie zawiódł.Z takich perełek jak Pan w przyszłości (być moze juz bliskiej) rodzą sie wielcy poeci:))

Pozdrawiam
zafascynowana odkryciem Pana
anna

[anetzka]

Poprzedni komentarz był niejako z dystansem-a ten będzie bardziej osobisty:))


Niezwykle sie ciesze,ze mam okazje czytać Pana wiersze.Co więcej przez ich czytanie wydaje mi sie,ze wszyscy poznajemy sie coraz bliżej:)Możemy dowiedziec sie o sobie więcej:))

Dziękuje Panu za to,że odrył Pan przed nami swoje wnetrze i wyładował je z taka ekspresją na złotą tace serwisu.

Pozdrawiam
gdyby można było jakoś ulżyć cierpieniu-chętnie służe pomocą

ania