Sosnówka - ni w bezdnię czy próżnię graniczy obrazem.

Messalin_Nagietka · 28 Marca 2006

wyszyte sosną, mchem tkane gdzie ówdzie
pole nie orne, zwane tu sosnówką,
ziarnistej ziemi uwadze nie ujdzie
nic, choćby mało być i jaką pustką,
co w drzewcu dumli i czasem się urżnie
wiewem ni w bezdnię czy ciosaną próżnię,

jak na granicy wiersza i natury
ciśnie coś igłą i chmurą rozpruwa,
że nawet choćbyś pozbył się i skóry
będzie do wnętrza mieć tysiące uwag
i nie wiesz kiedy wyzioniesz usłużnie
wiewem ni w bezdnię czy ciosaną próżnię,

lecz oddech trąci skrawek, co znad cienia
był jakby dawno nie było, a wrócił
do krajobrazu, który wciąż się zmienia,
acz niegdyś tutaj graniczyły Prusy
z drzewcem słowiańskim strojnym w igły równie
jak Sasin wiewem ni w bezdnię czy próżnię.

------------------------------------------------------
od autora:
Sosnówka – (pow. przasnyski) wieś w okolicy Łazów, dawniej była tu strażnica graniczna z Prusami.

Stefan_Rewiński · 28 Marca 2006

Ciekawe te Twoje podróże, no i słowa. Pozdrowienia. Szkoda, że nie mozna fotografii załączać do wiersza. Stefan.

Piast · 28 Marca 2006

Czy tam nie ma literówki czasami???

>> skóry

Pozdro Piast

Jacek_Suchowicz · 28 Marca 2006

Piękny opis Witku jeszcze może swojski akcent:

A jeśli przyjdziesz tu w samo południe
I bukłak spory nad gębą obrócisz
Drzewa nad tobą zawirują cudnie
Przy dziewce legniesz i się nie zasmucisz
Amor zapewne pomoże usłużnie
Byś nie trafił w bezdnię
czy ciosaną próżnię.

pozdrawiam Jacek

Messalin_Nagietka · 29 Marca 2006