Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

sialala gołąbki dwa

stanislawa zak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

stanislawa zak

stanislawa zak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

przyfrunę do twojego gołębnika lub
wjadę -prozaicznie- windą na szóste
by zapukać w twoje oczy zaglądając
w głąb najdalszych ogrodów widniejących
poprzez oczy ustami słuchać kwiatów

z tobą gwiazdami zapiąć się niebiesko
pod samą brodę uniesieniem ramion
na progu niewiadomego pogonić ciszę
jak łabędź gdy skrzydłami trzepocze
z ufnością w niezmąconą niczym toń

pragnę wtulić się w poduchy ramion
skubać pióra pojedynczym zmartwieniom
i rzucać na cztery łapy jak kot wychodzę
z marzeń a one ciagle szepcąrealnie
bardziej niż krzesło na którym siedzę

Eugen De

Eugen De

Opublikowano
Opublikowano

przyfrunę do twojego gołębnika - nie, nie tak.
wjadę -prozaicznie- windą na szóste piętro
według mojego rozeznania by zapukać w twoje oczy
i zajrzeć w głąb wodorostów w najdalsze drzewa
widniejące na krańcach dwóch różnych światów

być z tobą w powietrzu - świeżo zapiąć się
pod samą brodę uniesieniem ramion zawisnąć
bezpiecznie na progu niewiadomego pogonić ciszę
jak łabędź gdy skrzydłami trzepocze
z bezgraniczną ufnością w niezmąconą taflę

pragnę wtulić się w poduchy ramion------dlaczego tylko "pragnę" akurat z duzej litery?
skubać pióra pojedynczym zmartwieniom
i rzucać na cztery łapy jak kot wychodzę
z marzeń a one ciagle szepcą bardziej realnie------ szepczą
niż krzesło na którym się rozczulam

Podszepty! Nie ingeruję treściowo. Pozdrawiam wiosennie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bożena De-Tre
      S_pokój

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Nata_Kruk Zabawa słowem wyszła Ci przednia Natko...że tak powiem zaskoczyłaś mnie miło swoim porannym obrazkiem.Dzięki za przywołanie porannego uśmiechu i wiesz........lepiej smakuje kawa i ludzie jacyś ''ładniejsi''............
    • Nata_Kruk
      S_pokój

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Berenika97... mogłam się chyba spodziewać, że pojawi się uśmiech... :) ale to dobrze.                              'Kontraścik' jest, a ja podziękuję Ci za.. sugestywny. obraz.. @Sylwester_Lasota... za.. sprawnie prowadzone słowa.. dziękuję.                             Nieco hermetyczna narracja.? hmm.. czy ja wiem, chyba nie ponad "normę".                             Tutaj naprawdę niewiele się dzieje... @Natuskaa..... bajkowo.?. niech tak pozostanie. Lubię waniliową herbatę, a motyle, wiadomo,                                        cudowne duszki natury. Miło mi, że zaszłaś ze słowem. Dziękuję @Alicja_Wysocka... a żebyś wiedziała, to zmyślątko poukładałam, żeby wspomnieć o czymś, co                                    ważne dla mnie. Takimi wagonikami może się bawić zarówno kobieta, jak i facet... :)                             Dziękuję za słowa. @andrew... oczywiście, każdy z nas ma swój własny świat, a w nim... równiny, górki, albo smętne                             doliny... cały to się przy tym uczymy. Dziękuję za wizytę. @Annna2... tak Anno, błogiego spokoju, wręcz sielanki.. :) wszyscy potrzebujemy od czasu do                                 czasu. Dziękuję.   Drodzy Goście... raz jeszcze dziękuję za zatrzymanie się u mnie ze słowem oraz                               za chwilkę na przeczytanie wiersza.                              Ślę..zbiorowe.. serdeczne pozdrowienie.    
    • Annna2
      S_pokój

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Nata_Kruk  taki błogi spokój jest najlepszy, nie myśleć- odlecieć w chmury choćby przez chwilę. Nad głową aromat waniliowej herbaty i. Uwielbiam aromat wanilii.
    • Annna2
      Przyłapałam się.

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @viola arvensis  wiesz, kiedyś okłamaliśmy Mamę. Nie powiedzieliśmy jej że odchodzi. Do dziś to pamiętam i do dziś myślę czy stało się dobrze( mówiliśmy że wyzdrowieje). Nie wiem. Bo może jest granica- którą każdy człowiek może znieść, przyjąć. Nie wiem. A w życiu wolę najgorszą prawdę, niż najpiękniejsze kłamstwo
    • Annna2
      Apel do poetów, czyli kij (wam) w mrowisko!

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Tomasz Goraj  łał! Jestem pod wrażeniem. verba volant, scripta manent- myślę, że Twoje pisanie zostanie na zawsze.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...