Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w Przeżdzięckiej Strudze, co w Omulwi ginie,
ktoś raz co rzucił jak siewkę w donicę
by zielem niosło tę kamienną skrzynię,
lecz głaz zarosło i takoż mącice,
bo wiatr czy fale nie ruszą go żadne,
a niech tam leży gdzie w korycie, na dnie,

a słonko szorstkim jęzorem zlizuje
i chmurą bodą a księżyc zakreśla,
by kto, jak wiadrem z zamąconych ujęć,
miał szczęście kiedy wyjąć, takoż pięściak
na wiatr i fale, do roboty żadnej
i lepiej chyba byłoby mu na dnie,

stąd czasu wiele nie miał na myślenie,
bo z pluskiem wrócił, widać takie życie,
że raz na wierzchu, a drugi głębieje
czy kto by przeżył z was owe mącice,
które wiatr falą w opowieści dumli
w Przeżdzięckiej Strudze, co ginie w Omulwi.

-------------------------------------------------------
od autora:
Mącice – (pow. przasnyski) wieś w okolicy Ścięciela.

Opublikowano

najpiękniejsze wiersze to taki proste... takie poprostu bez mącenia. Ten wiersz jest tak ciężki do przeczytania do zrozumienia do pomyślenia .. zastanawiam się czy wynika to z mego niskiego oczytania i niewiedzy o świecie, czy może z tego że to poprostu marny wiersz. Mam wrażenie że autor chciał nas zalać potokiem słów bez znaczeń.. jakiś taki bez treści.. nudny.. nie porywający itepe itede zachęcam do dalszego pisania:)) kunszt wyrabia się przecież latami !
pozdrawiam serdecznie.

Joe VV.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @sisy89 Dużo tu czułości, delikatności, ale też dojrzałości w spojrzeniu na relację. Nie ma tu taniego romantyzmu — zamiast tego jest refleksyjność i intymność, co czyni wiersz naprawdę wartościowym.
    • @Berenika97 Piękna, dojrzała fraszka z mocnym przekazem i subtelną puentą. Porusza tematy bliskie każdemu i czyni to z klasą.
    • @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.
    • śmierć smutek żal to życiowe wariacje z którym człowiek musi walczyć   uczyć się od nich powagi nie wmawiać sobie że to tylko chwila że to słaba nić   te trzy proste słowa to prawda o życiu której musimy się nauczyć
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...