Łzy

[Piast]

ofiarom tsunami
Boże Narodzenie 2004 rok

Przypięli skrzydła Ikara
- chociaż to był błąd -
nie wiedzieli, że spadną nagle
gdzieś na granicy uskoku
co z gniewem się obudzi
- brat ognia, wody i powietrza.

Szybują skrzydła pod niebem
w terkotaniu dziecięcego wózka,
w cieniu krzyża na rozstaju dróg,
w rytmie matczynego serca
o smaku łez na wierzchu dłoni,
w muzyce codziennego dnia.

Gubią się skrzydła jak tamte -
ale Ktoś czuwa nade mną,
oddziela błękit od mroku
i przeprowadza pewną ręką
przez tłum klakierów i hien
do progu smugi światła.

Zastyga świecy gruba nić
w podmuchu spiżowego dzwonu
z rozkołysanej wieży kościoła,
i głucho dudnią krople wody
w wiecznego domu dach
między grzywami wód spienionych.

A łzy?

Choć zawsze inne, zawsze nowe,
ten sam smak mają
co łzy Dedala.

[Noe-Gd]

pogmatwales ,zakręciłes..