Ja płonący

[Rafał S.]

Być tam gdzie piętrowy autobus jest codziennością
Witać pierwszy wschód słońca głaszcząc bonsai

Stać się myślą zapominając o ciele
Słyszeć prawdziwy rdzenny dźwięk wydrążonego drzewa

Przemierzać złocistą zieleń mijając zebry wcale nie uliczne
To znowu topić stopy w piaskach Wybrzeża Słońca

Poznawać codzienność której szarość jest obca
Spać w pokoju gdzie fiolet jest kryształem

Nurzać się w tęczy droższej niż złoto
By spocząć wreszcie krainie Walonów

Patrzę tam gdzie tylko myśl widzieć może
Bo wreszcie sięgam dalej niż mogą moje ramiona.

[M._Krzywak]

Panie Rafale, obawiam się, że fatalny tytuł może zniszczyc niezły tekst ukrywający się pod nim...

[Rafał S.]

Coz moge powiedziec.Wyrazenie tytulem jak bardzo pozadam tego o czym napisalem bedzie odpowiednie. Moze na przyszlosc powinienem stoswac tytuly blizsze tresci, bardziej doslowne.
Dziekuje za komentarz widac ze przynamniej Pan dokladniej niz inni sledzi to co dzieje sie na forum.
Pozdrawiam

[Rafał S.]

Ale czy naprawde ten tytul tak odstrecza ze tak malo ludzi przeczytalo ten wiersz i go skomentowało?