(bez tytułu, bo i po co tu tytuł).

[Tomasz H]

Czy ja musze jeszcze to robić?
Komukolwiek udowadniać?
Ja wiem i Wy wiecie
Muszę się tu i teraz spowiadać?

Przecież wiecie najlepiej
Każdy mi jakiś plakat przywiesił
Czasem zapytacie, dlaczego tak mówisz?
A ja szukam odpowiedzi.

Najtrudniej mówić o sobie
Wtedy bielsze kredki są w dłoni
Nawet nałogi i zwyczaje
Wyrastają mi na medale.

Najważniejsze jest, że nic nie chcę
Na żadne cuda już nie oczekuję
Przeżyłem wszystkie barwy życia
Niektóre w kościach dotąd czuję.

Mam dla Was uśmiech
Podam dłoń zawsze, gdy zawołacie
A mój dom, chociaż mały
Przystankiem będzie dla tułaczy.

Bądźcie szczęsliwi, ja popatrzę
Żyjcie tak żeby nikt nie płakał
Spotkamy się kiedyś przecież
Tam będę na was czekał zawsze.

17.02.2006

[Ewa Rajska]

nie dowiedziałam się kto to są "Wy".

za dużo gadasz do Nich. z całości zostawiłabym tylko te bielsze kredki i pierwszy wers ostatniej.
mało tu liryki, więcej raczej prostego mówienia do ajkichś nieznanych "Was".
do pracy!

pozdrawiam serdecznie!
ER

[Ewa Rajska]

Czy ja musze jeszcze to robić?
Komukolwiek udowadniać? ==>czy muszę mówić to, co jest oczywiste?
Ja wiem i Wy wiecie właściwie to usunęłabym tę strofę, chyba, że jest ona tu
Muszę się tu i teraz spowiadać? koniecznie potrzebna?

Przecież wiecie najlepiej
Każdy mi jakiś plakat przywiesił ==> mam mnóstwo etykietek
Czasem zapytacie, dlaczego tak mówisz? ==>nie widzę sensu tych 2 ostatnich wersów
A ja szukam odpowiedzi.

Najtrudniej mówić o sobie
Wtedy bielsze kredki są w dłoni ==> to jest ok. ale poszukaj jakichś metafor:)
Nawet nałogi i zwyczaje
Wyrastają mi na medale.

Najważniejsze jest, że nic nie chcę ==>tutaj rymy są chyab przypadkowe
Na żadne cuda już nie oczekuję
Przeżyłem wszystkie barwy życia
Niektóre w kościach dotąd czuję.

Mam dla Was uśmiech
Podam dłoń zawsze, gdy zawołacie ==>jestem dla Was otwarty, czekam
A mój dom, chociaż mały "memento adsum"
Przystankiem będzie dla tułaczy.

Bądźcie szczęsliwi, ja popatrzę ==>ten wers super
Żyjcie tak żeby nikt nie płakał ==> i zaczyna się moralizatorstwo i banały...
Spotkamy się kiedyś przecież
Tam będę na was czekał zawsze.

do pracy!
ER