odgonione

[mikołaj chrobochek]

za oknem melancholia zsypuje się ze śniegiem,
wlewa wzrok w pokoje,pozornie w lód zastyga,
roztapia się powoli,rozciąga ciemne skrzydła,
odpocząć chce od dawna, męczona ciągłym biegiem.

i na mnie padło znowu,wzajemnie w nią spoglądam,
utonął bym w spojrzeniu,jak kamień tonie w wodę,
ogłusza mnie milczeniem, zapala błędnym chłodem,
nie woła ,,proszę szczęścia,, krzyczy z cicha ,,żądam!,,.

a niech zabierze mysli,niby palca to skinienie,
jasność płochą w dziele,serce w dno nużone,
cóż to?łaskawość jaka? nie padnie zwyciężone?
w nowych oczach wiosna rozchyla rzęs grzebienie!

niech patrzy dzień i noc,a nawet gdzieś pomiędzy,
jak dech wrócony siłą,jak nowe życie w śmierci,
niech tańczy,zgrzyta,śwista i buja się i wierci,
aj dobrze,wiosna, dobrze żeś wyciągnęla z nędzy

[mikołaj chrobochek]

kizi fizi

[stanislawa zak]

co to są rzęś grzebienie?
a serce w dno nurzone?
na kimże sie waść wzorowałeś?
pozdrawiam
pisz, pisz- ucz się, ucz!

[mikołaj chrobochek]

,,rzęs grzebienie,,
mała pomyłka.
a serce w dno nużone?
no co też pani
na nikim się nie wzorowałem,
tak mnie naszlo popoporostu.
pozdro

[mikołaj chrobochek]

sam nie wiem jak mam rozumieć pani wypowiedz,
że dobre czy złe?

[Ewa_Kos]

dobre, dobre bo o wiośnie
przywitamy ją radośnie
zima taka zimna mroźna
wywalić jej znów nie można

[bajka-bajka]

jam wiosenna dziewczyna
ode mnie odeszla juz zima