Płomień...

[Alina_Samusjew]

Zgasło oświatło w jego oczach
ból zabawiał się jej łzami
tak bardzo boli gdy się zdradza, gdy się kłamie
a obiecał że jej ufa
mówił słowa wielkie jak
pocałunki szczęścia w ich ramionach
ślad wypalił dotyk ust
boli gdy się ognia dotkniesz
oni stratę w nim ponieśli
nadzy i biedni w miłości
no a teraz ona sama
cierpi w mroku złości
stawia sobie wymagania
jak tak mogła,
dziwna sprawa poddać się
tej błahej sprawie?
życie znika, ogień gaśnie
koniec gry a ona wciąż myśli,
tak, znalazła przeciwnika,
bo okłamał
nie zapomni!!!

[Eugen De]

Zgasło oświatło w jego oczach - ból
zabawiał się jej łzami tak bardzo----- z jak na "tak"
boli, gdy się zdradza, gdy się kłamie.
A obiecał, że jej ufa, mówił słowa wielkie

jak pocałunki szczęścia w ich ramionach.
Ślad wypalił dotyk ust - boli gdy ognia
się dotkniesz. Oni stratę w nim ponieśli.
Nadzy i biedni w miłości.

A teraz ona sama - tylko cierpi w mroku
złości i stawia sobie wymagania.
Dziwna sprawa, jak tak mogła poddać się
tej błahej sprawie? Życie znika, ogień gaśnie--- tu rymy gaśnie -zaśnie, dlaczego tylko tu?, niekonsekwencja

koniec snu, ona nie zaśnie
uzyskała sobie wroga-------------------- co to znaczy "nie uzyskać sobie wroga"? czy to jakaś nagroda?
bo okłamał
nie zapomną!!!

Pozdrawiam. Generalnie za bardzo spazmatyczne! Nad ostatnią zwrotką proszę popracować w samotności!.

[Tomasz Obłuda]

teraz to juz nie ich troje tylko magda fame,
no nie wiem już nie czytam twojej poezji,
nie trafia do mnie,
pozdrawiam