Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

próbuję zebrać rozbiegane myśli
słońca promieniem rozjaśnić oblicze
chciałabym bardzo szczęścia łyczek wyśnić
w twoich ramionach spokojnie posiwieć

spojrzeć na wiosny sukienkę zieloną
w wiśniowym sadzie zatańczyć radośnie
nie dumać więcej co z sobą mam począć
zmęczoną głowę spokojnie znów podnieść

z uśmiechem lato powitać szalone
dywanem marzeń wznieść się pod obłoki
po wspólnym marszu usiąść nad potokiem
długie rozmowy w nieskończoność toczyć

pośród kolorów dłoń w dłoni wędrować
z czułością patrząc na siateczkę zmarszczek
od nowa poznać co to jest beztroska
zapominając dni noce bezradne

a kiedy szyby zakwitną od mrozu
bardzo banalnie zapłonie kominek
ty swoją bliskość pozwolisz mi poczuć
i tak zwyczajnie życie nam przeminie

03.03.06r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewo jedynie tu czuję się dobrze...w piaskownicy :), to moje miejsce ;)...nie jestem początkująca ani tym bardziej współczesna, a i nic nie zamierzam w wierszu zmieniać więc jest to jedyny dział odpowiedni dla mnie :))...dziekuję i cieszę się,że wierszyk przypadł Ci do gustu :)
Opublikowano

Lidziu Twoje miejsce jest od zawsze w poezji współczesnej. Rozumiem dlaczego jestes tutaj, ale to nie Ty powinnaś odejść ze współczesnej. Jesteś poetką która oddała liryce serce. Nie patrz na nowomodę, bądź sobą dostarczając nowych wzruszeń tym, którzy ciągle wierzą, że prawdziwa, taka jak Twoja poezja przetrwa. Pozdrawaim Leszek :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pozory nas mylą, czekają spokojnie Na błąd nasz, gdy ktoś jest tak dobry pozornie To za tym się kryje ciemna tajemnica Tak ciemna, jak nocna bez lampy ulica Otwierasz się, dajesz wejść ludzią do środka Bez stuku, a później, jak na kotka psotka Będziesz krzyczeć, płakać, czemu cię zraniono Czemu mury twego zaufania zburzono Czemuż głupia taka że im się oddałaś? Przecież sama sobie nie raz obiecałaś Że już lepiej będzie, tylko teraz słusznie Płaczesz, ukrywając swoją twarz w poduszkę Lekcja to dla ciebie całkiem zrozumiała Nikt do ciebie już nie wejdzie bez pytania Teraz już nikomu nie otworzysz serce Będziesz chciała uczuć, dowodu i więcej Będziesz chciała prawdy, dowodów wierności Lecz nie zaznacz nigdy w ten sposób miłości  Bo tu nie ma prawdy, bo tu nie ma rady Nie pomogą słowa ni żadne obrady Nie pomogą czyny, nie pomoże wiara Bo wciąż w twoim sercu jest głęboka rana Ile czasu minie póki się zagoi? Wiele, bo ból czasu wcale nie się boi
    • @KOBIETA Koniec zabolał -  "ty kochałeś za bardzo ,  a ja!? ja tylko bałam się śnić". Emocjonalny chaos? Jest tu wyznanie niezdolności do oddania tego samego. 
    • Gdy ludzie rozdarli tkankę nieba żelaznym psalmem wojen, wszechświat zadrżał jak zwierzę ugodzone w samo serce snu. Wtedy runęło Słońce. Nie zgasło — zostało zamordowane. Pękło na dwoje, zdradzone przez stal, która miała być tarczą, a stała się katem sypiącym popiołem. Planety zacisnęły usta w milczeniu, a Droga Mleczna zbladła, jakby wstydziła się oświetlać dzieło stworzenia. Niebiescy wędrowcy zabierając martwe światło ku krawędzi zdarzeń, tam, gdzie czas traci znaczenie, a grawitacja ma ciężar winy, pogrzebali blask w całunie mroku, by nikt w nieskończoności nie musiał patrzeć, jak gwiazdy umierają z ręki człowieka.
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dokładnie! To mity! :) Pozdrawiam. 
    • @KOBIETA nie jakieś ultra nowe...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...