Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W podzięce...


Rekomendowane odpowiedzi

W podzięce…

Dam ja kobiecie miejsce w moich wierszach,
by mogła leżeć i rozkładać nogi
i słoik dżemu rozmażę na piersiach
bo sam smak kobiety w słodycz jest ubogi.

Dam ja kobiecie pomnik nieskruszony,
by mogła na grzbiecie jego runąć w przepaść szału.
I hufców wojsk tysiące, lubieżców kordony
rzucą się na zgubę kobiecemu ciału.

Dam ja kobiecie chwilę na marzenia,
by mogła w spaźmie mocno zagryźć wargi.
Niech tych kilka nędznych chwil uniesienia
będzie dowodem mej famme-pogardy...

Gdy dam kobiecie już wszystko co zechcę
odejdę by pisać o kimś innym wiersze.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...