Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pociągniesz laskę na odchodne


Rekomendowane odpowiedzi

[oczywiście konkursowy]

płowieją tęsknoty pierzaste
odległe bledną wspomnienia
odchodzą młodzieńcze igraszki
do lamusa zapomnienia

wszystkie kamasutry i żądze
cielesne potrzeby i zbytki
nie spełnią się za żadne pieniądze
chyba że polinezyjskie chwytki

wór wspomnień zamyka w rozkroku
staje na rozstajnych drogach
dźwiga jałowość natury
na wpół przygiętych nogach

łzy leje rzęsiste, kryształy twarzy
ciśnienie jak zając mu skacze
jeszcze młódka mu się marzy
choć w stawach wysiadły wahacze

i tak powoli coś każdemu odbiera
to pamięć to jaja to zdrowie
starość- cieżka cholera
jak jej uniknąć - kto powie?

nie śmiej się młody człowieku
i ciebie starucha chwyci w swe macki
i ty dojrzejesz do takiego wieku
gdy nałożysz na talerz ze dwa krowie placki

i ciebie starość ostro popieści
nie ujdziesz jej lepkim dłoniom
i w twoją skórę cielsko swe zmieści
nawet nie musisz się schylać po nią

wnuki zabiorą całą twą kaskę
reumatyzm zeżre ci kości
na odchodne pociągniesz laskę
- drewnianą podpórkę starości

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tytuł ratuje dzieło, reszta taka jakaś wypracowana!
Jakby za długo chodziła autorka z wierszem. Ta regularność zabija poezję - więcej niespodziewajek, ba! szaleństwa. Tylko tytuł - piękny (i na reklamę do przedsięwzięcia z wiersza Pani Ewy Kos się zda).
dyg
b
[color=red]Q[/color]

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...